لوکادیا و مسئله مدیریت در ایران

لوکادیا و مسئله مدیریت در ایران

به گزارش گلونی احمدی‌نژاد یکی از ویژگی‌های کابینه دوره اول دولتش را جوان بودن می‌دانست و اعتقاد داشت که مدیران پیشین چون پیر هستند ناکارآمدند.

البته که برخی مدیران تا آن زمان سال‌ها در مسند مدیریت بودند اما مسئله مدیریت در ایران پیری و جوانی نیست، بلکه ناکارآمدی است. و چه بسا پیر ناکارآمد از جوان ناکارآمد موثرتر باشد چون دنیادیده‌تر است و با‌تجربه‌تر.

ما در زبان لُری واژه‌ای داریم که به معنی عادت‌کردن است. «هوکاره» یعنی عادت کردن. یعنی کاری که ملکه ذهن شده است و فرد ناخودآگاه انجام می‌دهد. «هوکاره و هوفتینه» یعنی تا سرش را می‌گذارد زمین می‌خوابد. یعنی خوابیدن در اتوبوس یا تاکسی برایش امری پیش‌ پا‌ افتاده است.

یورگن لوکادیا هم همین‌طور است. او عادت به تقه زدن به توپ دارد و حالا این عادت را که از اصول فوتبال مدرن است به ایران آورده است.

اینجاست که مهم نیست لوکادیا چند ساله است و چقدر اضافه وزن دارد، مهم این است که او اصول را بلد است و در محیطی تربیت شده است که اضافه کاری با توپ را نکوهش می‌کند.

سیاست‌مداران اغلب تلاش می‌کنند حزبی‌گری خود را پشت واژه‌ها پنهان کنند و ما را گول بزنند تا گمان کنیم مثلا فلان مدیر یا وزیر به دلیل کارآمدی انتخاب شده است.

گاهی هم برای پنهان‌کردن انتخاب‌‌های حزبی فرد مورد نظر را توانمند و کارآمد معرفی می‌کنند.

اما کارآمدی قرص و شربت ندارد و کسی یک‌شبه کارآمد نمی‌شود. امروزه از برخی دهیاری‌ها تا برخی بالاترین مقام‌های وزارت در دولت، چیزی که مشاهده می‌شود ناکارآمدی است. همان ناکارآمدی که در دولت‌های گذشته هم، کمی کمتر و کمی بیشتر وجود داشت.

علت این ناکارآمدی، نبود تخصص است. اگر انتخاب حزبی از روی تخصص افراد بود وضعیت ما خیلی بهتر از حالا بود.

به گمانم چیزی که لوکادیا این روزها به ما نشان می‌دهد اول تخصص است و دیگری عادت.

او متخصص گل‌ زدن است و عادت دارد به بازی تک‌ضرب و با همه ناآمادگی‌ در سه بازی چهار گل زده است و یک تنه باعث برد تیمش شده است.

همه چیزهایی که در فوتبال ایران نداریم

پایان پیام

نویسنده: رضا ساکی

ایرانی‌ها چه دغدغه‌هایی دارند؟
اینجا را ببینید