گزارش پیمایش انفرادی/زمستانی خط الراس دوبرار
به گزارش گلونی کوهنورد آزاد امیر بهرامی در بهمن امسال اقدام به پیمایش انفرادی/زمستانی خط‌الراس «دوبرار» به روش آلپی کرد که در این برنامه به علت درگیری با هوای خراب دچار بهمن شد و مصدومیت شدید پیدا کرد اما توانست سه روز و دو شب در شرایطی سخت دوام بیاورد.
آقای بهرامی گزارشی دقیق و مفصل از این پیمایش و حادثه آن نوشته‌اند که بسیار مهم و اثرگذار است. گلونی تصمیم گرفت این گزارش را به صورت یک فایل پی‌دی‌اف آماده کند تا این تجربه در اختیار دیگران نیز قرار بگیرد.
به نطر این طور مستندسازی از صعودها و پیمایش‌ها بسیار مهم‌تر از خود کار است. آن چه بهرامی در این گزارش روایت می‌کند هم یک کلاس آموزشی است و هم پر است از درس‌‌هایی درباره مقابله با بهمن و بحران در کوهستان و مدیریت آن.
بهرامی همچنین فهرستی از موادغذایی و وسایل و لوازم این پیمایش را هم به گزارش اضافه کرده است که بسیار خواندنی است.
بهرامی در مقدمه گزارش نوشته است:
«حدود ۲۸ سال سابقه پیوسته کوهنوردی دارم. ۱۷ سال پیش علیرغم گذراندن غیرمتناوب دوره‌‌های مختلف آموزشی از قبیل دوره‌‌های عمومی امداد و کمک‌‌های اولیه، دوره‌‌های یخ و برف، پیشرفته آبشار یخی و نهایتا مربیگری درجه ۳ سنگنوردی، به دلایل شخصی تصمیم گرفتم تا دور آموزش‌‌های کلاسیک وابسته به ارکان رسمی کوهنوردی کشور را خط بکشم و قبولی در آزمون ورودی مربیگری درجه ۳ یخ و برف را هم به فراموشی بسپارم تا در کنار خودآموزی، فقط کوهنوردی کنم؛ کوهنوردی ناب، خارج و آزاد از سیستم حاکم موجود.
با توجه به شرایط زندگی و شغلی قادر به فعالیت و همراهی با دوستان نبودم لذا کاملا به سوی کوهنوردی انفرادی هدایت شدم.
این سبک از کوهنوردی در پوست و گوشت و خون و استخوانم نهادینه شد و هر لحظه حضور انفرادی در دل کوهستان برایم لذت بخش و روحیه بخش زندگی شهری بود.
برنامه‌‌ها با توجه به شرایط شغلی و زندگی، هدفمند و پیوسته دنبال و اجرا می‌شد و طی این سال‌‌ها تجربیاتی ناب بر تجارب خوب قبلی اضافه می‌شد.
پیمایش خط‌الراس دوبرار
این برنامه قرار بود زمستان ۱۴۰۰ اجرا شود که با توجه به اختلالاتی که شرایط جوی در اجرای برنامه‌‌های تمرینی ایجاد نمود، برنامه جایگزین اجرا گردید. با حفظ آمادگی جسمانی و برنامه‌‌های متناوب و هدفمند، نهایتا با شروع زمستان نوبت به اجرای برنامه‌‌های تمرینی شد.
«توچال» همیشه و در همه حال برای ما کوهنوردان تهرانی قله تمرین است و اول زمستان را با توچال آغاز کردم تا عیار آمادگی عمومی را بسنجم.
با صعود انفرادی قله «ساکا» از طریق گرده معدن کار پیش رفت که با وجود برف قابل توجه بکر روی گُرده و شرایط جوی پیش آمده، محک و تمرین بسیار خوبی بود.
حالا نوبت به صعود انفرادی قله «کافره» از طریق گرده غربی شیورکش، یعنی پیمایش خط‌الرس غربی «کاسونک» به «کافره» بود که به دلیل شرایط جوی، برنامه پس از پیمایش خط‌الراس غربی در قله «کاسونک» خاتمه یافت تا این برنامه در حد یک برنامه تمرینی عالی باقی بماند و شاخص‌تر از برنامه اصلی نباشد!
با نزدیک شدن به بهمن ماه، بارش‌‌های نسبتا خوبی هم در منطقه دوبرار انجام شد تا بتوان با وجود برف به واقع واژه زمستانی را برای شرایط خط‌الراس اطلاق کرد.
آخرین برنامه تمرینی، پیمایش انفرادی خط‌الراس شرقی «تیزکوه» در منطقه «پلور» بود تا علاوه بر کار در شرایطی نسبتا مشابه، شرایط حاکم بر منطقه و جاده را هم پیش از برنامه ارزیابی کرده باشم و بدین ترتیب شمارش معکوس اجرای برنامه ۱۰ روزه که می‌شد تدارکات را تا ۱۴ روز مدیریت کرد، آغاز شد.»
دانلود کنید: گزارش پیمایش انفرادی/زمستانی خط الراس دوبرار
پایان پیام