آب گرفتگی یک تفریح رایگان برای کودکان

آب گرفتگی یک تفریح رایگان برای کودکان

به گزارش گلونی هوا یک جوری داغ است که انگار ارث پدرش را طلب دارد.

از هر زاویه‌ای نگاه می‌کنم تابستان را دوست ندارم. دلم باران می‌خواهد، یادم نمی‌آید آخرین بار کی باران آمد که من بتوانم آن طور که دلم می‌خواهد از بارش باران لذت ببرم.

دوباره یاد رفیقم افتادم که دیروز زنگ زده بود و غر هوای بارانی مملکت غریب را می‌زد.

طبق معمول کلی وقت من را گرفت و با قیافه همیشگی‌اش گفت: «وای از صبح چه بارانی می‌بارد. اصلا خوشم نمی‌آید وقتی این طور باران می‌بارد، انگار زیر دوش حمامی.

مشکل اینجاست که در این هوا مجبوریم سرکار هم برویم. در صدم ثانیه تمام جانم خیس آب می‌شود زیر این باران.

خسته شدم این قدر باران دیدم، خوش به حالتان که شما باران ندارید و در خشکسالی مطلق به‌سر می‌برید.

اینجا حتی تابستان هم باران می‌آید، حالا درست است که این باران‌ها باعث می‌شود طبیعت زیباتر شود و با استفاده درست از آن کمتر دغدغه خشکسالی و قطعی آب داشته باشیم اما خب آیندگان به ما چه مربوط؟

راستی با این همه باران من تا به حال ندیدم جایی آب جمع شود. یادش بخیر در ایران که بودم همسایه کوچه را آب پاشی می‌کرد و تمام کوچه آب جمع می‌شد و ما کلی سرگرم می‌شدیم.

باران که هیچی، با همان کاسه آب همسایه کوچه دریایی می‌شد برای خودش.

واقعا چقدر بد که اینجا تفریح‌های کوچک‌مان را از ما گرفته‌اند، اصلا ولش کن تو نمی‌توانی درک کنی.»

آب گرفتگی یک تفریح رایگان برای کودکان

چرا این دختر دوست دارد این قدر لج من را دربیاورد؟ تو که باران دوست نداری خب به یک منطقه خشکسال مهاجرت می‌کردی.

انگار مثلا وقتی هوا اینجا این قدر داغ است ما سرکار نمی‌رویم، خب همه باید همیشه در هر شرایطی سرکار بروند.

برای باران هم باید غر بزنی؟ برایت سوال شده چرا با وجود این همه باران کوچه و خیابان رودخانه نمی‌شود؟

عزیزم همه که مثل ما به فکر تفریح و سلامت روان شهروندان نیستند.

می‌دانی با همین آب بارانی که سالی یک بار می‌آید و همان تبدیل به سیل می‌شود و کل کوچه و خیابان را پر می‌کند، چندتا بچه خوشحالی می‌کنند؟

فکر می‌کنند استخر رایگان گیرشان آمده و می‌توانند آب بازی کنند.

در واقع کاملا آگاهانه یک جوری طراحی شده است که آب جمع شود حتی اگر خیلی کم باشد.

به زبان ساده‌تر یعنی خیابان در نقش یک کاسه عمل می‌کند و آب را برای ما جمع می‌کند که هدر نرود.

البته نمی‌دانم چرا گاهی تبدیل به سیل می‌شود و خسارت مالی و جانی می‌زند اما به هرحال تفکر پیچیده‌ای پشت این شهرسازی پنهان است که من و شما متوجه آن نیستیم و به اشتباه فکر می‌کنیم آسفالت خیابان‌ها کیفیت لازم را ندارد.

به هرحال رفیق جان، برگرد همین جا و شاهد خشکسالی مثال زدنی ما باش و کمتر به جان ما غر بزن.

درد دل‌های رفیق من را از این لینک بخوانید.

مطالب طنز را از این لینک بخوانید.

پایان پیام

نویسنده: بیتا اشکانیان