روابط اشکانیان و رومیان پس از مرگ سزار
به گزارش گلونی مرگ سزار جنگ قریب‌الوقوع اشکانیان و رومیان را به تعویق انداخت.
با این که کمی بعد از مرگ سزار اُرُد دوم اشکانی در نبرد فیلیپی به جمهوری‌خواهان یاری رساند. اما در پس تمام این ماجراها خود را آماده نبرد و مشاجره ساخته بود.
تا این که در بهار سال ۴۰ قبل از میلاد مسیح ایران ارتشی را به فرماندهی پاکور، پسر شاه و لابینوس از فرات گذراند و بعد از دو نبر سخت توانست پیروز شده، سوریه را به چنگ آورد.
بعد از فتح سوریه ارتش اشکانیان به دو دسته تقسیم شد. لابینوس همراه با بخشی از این سپاه راهی آسیای صغیر شد و توانست لیدی و ایونی را به دست آورد و بخش دوم سپاه با پاکور همراه شد و به جنوب رفت.
روابط اشکانیان و رومیان
پاکور در این مسیر فنیقیه و یهودیه را تصرف کرد و گمان آن می‌رود که قصد لشکرکشی به سوی مصر را داشته است.
همه این اتفاقات پس از نبرد کرهه آوازه خوش اشکانیان را به‌طور تمام و کمال به دوست‌ها و دشمنان آنان رسانیده بود.
تا جایی که بسیاری از حاکمان شهرهایی از سوریه که زیر نظر رومیان اداره می‌شدند، به دربار اشکانیان گریخته و نیروهای ضد رومی یهودیه نیز مایل بودند تا اشکانیان در سوریه و ارمنستان دولتی دست‌نشانده روی کار بیاورند.
در مجموع گویی برای آنان همراهی با اشکانیان نفع بیشتری نسبت به همکاری با رومیان داشت.
کمااینکه می‌بینیم ارد نیز روی دوستی‌ها و همکاری‌ها و البته نه تنها دوستی‌های نظامی که همکاری‌های تجاری و بازرگانی حساب باز کرده بود.
نبردها یکی پس از دیگری ادامه داشت. پاکور تحت فرمان پدرش آن‌قدر پیشروی کرد تا آن‌جایی که می‌توانیم بگوییم برای مدتی کوتاه سراسر روم شرقی (غیر از مصر که خود مستقل بود.) زیر نظر اشکانیان قرار گرفت.
با توجه به این که در این زمان اساسا رومیان در مناطق شرقی امپراتوری خود شکننده‌اند، سوال اساسی اینجاست که آیا اشکانیان توانستند دستاوردهای خود را حفظ کرده و از آن در برابر رومیان دفاع کنند؟
برای جواب دادن به این سوال با گلونی همراه باشید.
درباره سلسله اشکانیان بیشتر بخوانید.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
