پیوند هنرها با معماری در عصر شنبه های بخارا

پیوند هنرها با معماری در عصر شنبه های بخارا

به گزارش گلونی پنجاه و پنجمین نشست عصر شنبه‌های مجله بخارا اختصاص یافته است به بحثی نو درباره پیوند هنرها با معماری.

این نشست با همکاری مؤسسه ایکوم و با حضور و سخنرانی هوشنگ مهراردلان، شهاب‌الدین ارفعی، ساناز افتخارزاده، احمد محیط طباطبایی و علی دهباشی، در ساعت پنج بعدازظهر شنبه، بیست و نهم مهرماه ۱۴۰۲ در کافه مانا برگزار می‌شود.

می‌توان از هر حرف، کلمه و از هر کلمه، جمله و از چند جمله شعر ساخت و معماری با نگاه معماری، شعر مجسم است.

بحث در باب معماری بسیار متنوع و گسترده است. این بار به معماری از نگاه معماری به منزله هنر نگاه کرده و به این هنر از این دیدگاه می‌پردازیم.

کافه مانا: بلوار کشاورز، خیابان وصال شیرازی، کوچه اسلامی ندوشن، پلاک ۶.

پیوند هنرها با معماری

گفتنی است معماری یک هنر اجتماعی است. معماران گاه بناهایی را با ایده‌های شخصی طراحی می‌کنند و حتی می‌سازند، ولی بیشتر ساختمان‌ها با توجه به نیازهای اجتماعی طراحی می‌شوند.

معماری به عنوان علم و هنر بارها در گذشته مورد بحث و مجادله بوده است. بیشتر مردم اتفاق نظر دارند که معماری هر دوی این‌ها است، اما (چه میزان هنر) و (چه میزان علم) یا برتری یک عامل بر دیگری در طول زمان بر حسب وضعیت‌های مختلف، متفاوت بوده است.

این موضوع بحثی همیشگی است که اغلب تضادها و ستیزهای سختی را در میان معماران به همراه داشته است.

معماران متمایل به (فرم) و (جاذبه بصری) اغلب معماری را برای خود مطالبه می‌کنند. در حالی که معماران متمایل به (برنامه‌ریزی)، (سیر از سؤال به جواب)، (موضوعات اجتماعی) یا (معماری خورشیدی) اغلب در برابر گروه فرم‌گرا، موضعی دفاعی پیش می‌گیرند.

برای درک توده و حجم معماری، باید گفت هنر از علم لطیف‌تر است. بدون تأمل و تفکر در تأثیرات هنر، که بسیار گسترده و نامحسوس است، عموماً نمی‌توان تأثیرات بی‌واسطه و محسوس علم را بر زندگی خود دریافت کرد.

علاوه بر این، عموماً در تعریف هنر میان افراد جامعه توافق نظری مشاهده نمی‌شود، در صورتی که در پذیرش و تصدیق هنر، اتفاق نظر وجود دارد.

اخبار رسانه را از این لینک بخوانید

پایان پیام