شعری خواندنی از دکتر محمود افشار در کتاب افغان نامه

شعری خواندنی از دکتر محمود افشار در کتاب افغان نامه

به گزارش گلونی در کانال بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار بخشی از نوشته دکتر محمود افشار در افغان‌نامه منتشر شده است. دکتر محمود افشار در افغان‌نامه نوشته است:

بود ایرانی و افغان ز یک نسل
که از رودابه زاده پور زالش

همان رودابه دخت شاه کابل
که از افغان‌زمین باشد نهالش

همان زال‌ زر آن داماد مهراب
ز کابل برد زی ایران عیالش

گر افسانه بود این داستان‌ها
کنون بشنو یکی تاریخ حالش

دو واحد گشته گر ایران و افغان
نباشد بر گذشته اشتمالش

شکافی بار اول عهد اشکان
فتاد اندر خراسان و جبالش

چو از قومی برآید روزگاری
خلل‌ها رخ دهد اندر خلالش

فلان بیگانه بر ما سلطنت کرد
نیاویزیم بر سینه مدالش

به هم داریم تاریخی مشعشع
که کمتر ملّتی دارد مثالش

همه تاریخ ما پیوسته با هم
میسّر نیست از هم انفصالش

چو مالی مشترک زانِ دو کس شد
به هر دو نیز باشد اشتمالش

اگر وحدت به تقدیری شکسته
میفکن در کناری چون سفالش

درختی را که بر بهر تو آورد
به دست خود نسازی پایمالش

دری اندر خراسان پرورش یافت
که بودی تا به چین شرق شمالش

خراسان کلان کان روز می‌بود
خراسان کنونی از محالش

دری خود این زبان اهل کابل
قلمرو بود روزی تا ارالش

به شرق و غرب او شهپر گشوده
همه چون مرغکان در زیر بالش

به بغداد و حلب تا خطه روم
چو برگ زر ببردندی مقالش

ز کشمیر و ختن تا سند و خوارزم
همه ریزه‌خور خوان نوالش

به چین از گفته ابن بطوطه
بسی بودند عاشق بر جمالش

ز مرز هند تا دربند قفقاز
رسیده سر‌به‌سر صیت کمالش

دری با این‌همه عزّت که او راست
سزا نبود کس ار خواهد زوالش

با تلخیص به نقل از:
[افغان‌نامه، تألیف دکتر محمود افشار، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰، ج ۲، ص ۲۹۹-۳۱۶]

فروغی درباره خیالات ترک ها برای منطقه چه نوشت؟

پایان پیام