تهران از ونکوور آسیب‌پذیر تر است
به گزارش گلونی نشست «ترویج علم و تغییر اقلیم» در مرکز تحقیقات سیاست‌های علمی کشور برگزار شد و دانشیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شریف حرف‌های خوبی درباره تغییر اقلیم زد.
ساناز مقیم گفت: «مطالعات نشان می‌دهد به ازای هر یک درجه گرم شدن، بارندگی افزایش نیافته و در بعضی مناطق زمین کاهش هم داشته‌ایم. ضمن اینکه نوع بارندگی عوض شده؛ پیش از این شبیه برف و یخ بود، ولی اکنون به شکل باران است، این دو تغییر؛ یعنی افزایش دما و افزایش و کاهش بارندگی و نوع بارندگی به شکل مستقیم موجب بروز پیامدهایی مانند طوفان، بادهای شدید، سیل و خشکسالی می‌شود که تاثیرات زیاد و محسوسی در حوزه‌های مختلف دارد.»
خانم مقیم در ادامه نشست گفتند: «بروز امواج گرمایی، امواج سرمایی، ذوب شدن یخ‌ها، خشکسالی، جنگل‌زدایی، باران‌های موسمی و تبعات آن از جمله مخاطرات تغییر اقلیم است.»
و گفتند: «اگر نتوانیم افزایش درجه حرارت را کنترل کنیم، هر ۲ درجه افزایش در طول ۱۰ سال می‌تواند موجب نابودی ۲۰ تا ۳۰ درصد گونه‌های زیستی شود. همچنین در ایران از بین رفتن جزیره‌های مرجانی در جنوب کشور، فرسایش خاک و وقوع طوفان‌های شن، رانش و فرونشست زمین از این مخاطرات است.»
و گفتند: «برای مقایسه تهران با دیگر شهرهای جهان، داده‌های ۲ ایستگاه هواشناسی در تهران (مهرآباد و شمیران) و ۲ ایستگاه در شهر ونکوور را بررسی و مقایسه کردیم و در نتیجه متوجه شدیم احتمال وقوع موج گرمایی و موج سرمایی در تهران از ونکوور بیشتر است.»
خانم مقیم در این نشست نکته‌های مهم دیگری هم گفتند. من و شما بعضی از این نکته‌ها را خواندیم، کمی به اطلاعاتمان اضافه شد و کمی افسوس خوردیم؛ اما آیا آن کسانی که بعد از برگزاری این نشست‌ها باید برخیزند و کاری بکنند هم به این نکته‌ها توجه کردند؟ آیا می‌دانند نابودی ۲۰ تا ۳۰ درصد گونه‌های زیستی یعنی چه؟ آیا به اندازه کافی به گونه‌های گیاهی، جانوری و در نهایت به انسان اهمیت می‌دهند؟ البته راضی نیستیم آن‌قدر اهمیت بدهند که برای تکمیل تحقیقات، خودشان هم به ونکوور سفر کنند و دیگر برنگردند! از همین تهران کمی اهمیت بدهند هم کفایت می‌کند.
پایان پیام
روح الله احمدی