نوای تنبور در قاب تاریخ ایرانشهر؛ هم‌نوازی سهراب پورناظری با بیستون

نوای تنبور در قاب تاریخ ایرانشهر؛ هم‌نوازی سهراب پورناظری با بیستون

نوای تنبور در قاب تاریخ ایرانشهر؛ هم‌نوازی سهراب پورناظری با بیستون

استاد سهراب پورناظری، نوازنده برجسته تنبور و آهنگساز نام آشنا، در ایام نوروز ۱۴۰۳ با خلق اثری بدیع، به هم‌نوازی با تاریخ کهن ایران پرداخت. او در کنار کتیبه جهانی بیستون، با نواختن تکنوازی تنبور، جلوه‌ای ویژه از پیوند موسیقی و تاریخ را به نمایش گذاشت.

به گزارش گلونی این اجرا که به صورت زنده در اینستاگرام استاد پورناظری پخش شد، مورد استقبال بسیاری از مخاطبان قرار گرفت. نغمه‌های دلنشین تنبور در کنار عظمت و شکوه کتیبه بیستون، تجربه‌ای منحصر به فرد را برای بینندگان و شنوندگان خلق کرد.

انتخاب بیستون به عنوان مکان این اجرا، حامل پیامی عمیق بود. بیستون، با قدمت چند هزار ساله، یادآور تاریخ پرفراز و نشیب ایران است. کتیبه داریوش هخامنشی که بر بلندای این کوه نقش بسته، گواهی بر عظمت و شکوه ایران باستان است.

نوای تنبور، به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سازهای ایرانی، نیز حامل تاریخ و فرهنگ ایران است. این ساز، با نغمه‌های حزن‌انگیز و روح‌نواز خود، همواره در غم و شادی ایرانیان حضور داشته است.

هم‌نوازی استاد پورناظری با بیستون، پیوندی ناگسستنی بین تاریخ و موسیقی ایران را به نمایش گذاشت. این اجرا، نشان داد که چگونه می‌توان از طریق هنر، به حفظ و احیای فرهنگ و تاریخ ایران پرداخت.

از کتبیه بیستون بیشتر بدانید

گفتنی است داریوش در کتیبه بیستون به تفصیل به ماجرای شورش‌ها، نام مکان‌ها و اشخاص‌ و نحوه‌ سرکوب آن‌ها پرداخته است. کتیبه بیستون در نزدیکی کرمانشاه و در راه همدان قرار دارد. ستون اول این کتیبه به شورش‌های پس از کشته شدن بردیای دروغین پرداخته و ماجرای جنگ داریوش با در بابل و پیروزی او را شرح می‌دهد.

در ستون دوم، بیان می‌کند زمانی که شاه در بابل به سر می‌برده است، ایالت‌های پارس، خوزستان، ماد، آشور، مصر، پارت و سکائیه از وی روی‌گردان شدند و سرکوب هریک از این مناطق شورشی را توصیف می‌کند.

ستون سوم با ماجرای جنگ ویشتاسب با شورشیان پارت آغاز شده و به پیروزی‌های او می‌پردازد و بعد از توصیف جنگ‌های متعدد، این ستون با شرح قیام دوباره در بابل به پایان می‌رسد. قیامی که داریوش در آن دستور می‌دهد تا شورشیان جملگی مصلوب شوند.

ستون چهارم این کتیبه در بند دوم، ادعا می‌کند که داریوش با فضل اهورامزدا، از زمان شاهی خود، در ۱۹ جنگ شرکت کرده و ۹ شاه را گرفته است. در ادامه این بند بیان می‌کند که دروغ این ممالک را شورانده است و از شاهان آینده درخواست می‌کند تا از دروغ بپرهیزند.

پایان پیام

اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
به بالا بروید