فداکاری برای محیط زیست و مسئله جان آدم
به خاطر داشته باشید، بلوط‌ها می‌توانند دوباره کاشته شوند، اما جان انسان‌ها قابل جایگزینی نیست.
شریف باجور، امید کهنه‌پوشی، محمد پژوهی و رحمت حکیمی‌نیا در مریوان در شهریور ۱۳۹۷ آسمانی شدند و البرز زارعی در خرداد ۱۳۹۰در باشت کهگیلویه‌وبویراحمد. این افراد فقط تنی چند از افرادی هستند که از دست داده‌ایم.
به گزارش گلونی تعهد داوطلبان و فعالان محیط زیست به حفظ سیاره ما ستودنی است. تلاش‌های بی‌وقفه آنها برای مقابله با چالش‌های زیست‌محیطی، از تغییرات آب و هوایی گرفته تا آلودگی، نقشی اساسی در تضمین آینده‌ای پایدار برای همه ما ایفا می‌کند.
با این حال، ضروری است که فداکاری این افراد شجاع با احتیاط همراه باشد. حفظ جان انسان‌ها در اولویت است و هیچ تلاشی برای حفظ محیط زیست نباید به قیمت به خطر انداختن سلامتی یا جان افراد تمام شود.
به ویژه در این فصل که باد به عنوان یک پدیده غالب در ایران، خطرات را افزایش می‌دهد، احتیاط و سنجشگری از اهمیت دوچندان برخوردار است. باد شدید می‌تواند شرایط را برای فعالیت‌های میدانی خطرناک کند و احتمال وقوع حوادث را افزایش دهد.
در چنین شرایطی، داوطلبان و فعالان باید به طور مسئولانه عمل کرده و از انجام اقداماتی که ممکن است آنها را در معرض خطر قرار دهد، خودداری کنند.
به تعویق انداختن فعالیت‌ها یا تغییر برنامه‌ها به گونه‌ای که ایمنی را در اولویت قرار دهد، نه تنها عاقلانه، بلکه نشانه تعهد واقعی به اصول حفظ محیط زیست است.
به یاد داشته باشید که هر فرد عضوی ارزشمند از جامعه ما است و جان هر انسان از هر درختی که نجات می‌دهیم گرانبهاتر است. فداکاری برای محیط زیست قابل تحسین است، اما هرگز نباید به بهای به خطر انداختن جان انسان‌ها تمام شود.
با اتخاذ رویکردی محتاطانه و مسئولانه، می‌توانیم به تلاش‌هایمان برای حفظ زاگرس ادامه دهیم و در عین حال از سلامت و ایمنی خود و دیگران نیز اطمینان حاصل کنیم.
به خاطر داشته باشید، بلوط‌ها می‌توانند دوباره کاشته شوند، اما جان انسان قابل جایگزینی نیست.
پایان پیام