مگر زبان فارسی چه مشکلی دارد؟

مگر زبان فارسی چه مشکلی دارد

به‌گزارش گلونی براساس آمار موجود تعداد فروشگاه‌های اقلام غدایی در تهران به بیش‌ از ۱۴۸۰۰ مورد می‌رسد. این در حالی است که برای مراجعه به هر کدام از آن‌ها هر شهروند ایرانی علاوه‌بر اینکه باید مبلغ قابل توجهی نقدینگی به‌همراه داشته باشد، ملزم است که کتاب راهنمای لغات انگلیسی نیر به‌همراه داشته باشد. زیرا اگر آن شهروند ایرانی و فارسی زبان با واژگان بیگانه آشنایی نداشته باشد، به صراحت می‌گویم با یک خرید ناموفق روبرو خواهد شد.

به‌احتمال زیاد با خواندن این گزارش سوالی در ذهنتان مطرح می‌شود که خرید از فروشگاه را چه به کتاب راهنمای لغات انگلیسی و به بنده ایراد بگیرید که خرید از فروشگاه نیازمند وجه‌نقد رایج کشور است نه آشنایی با لغات زبان ملل‌های دیگر. و بنده به شما اطمینان می‌دهم که به بی‌راهه نرفته‌ام و پاسخ به سوال و ابهامات شما را با طرح یک سوال پاسخ می‌دهم.

مگر زبان فارسی چه مشکلی دارد که از آن برای معرفی محصولات ساخت ایران استفاده نمی‌کنید و به‌جای آن از نام و واژگان بیگانه با فرهنگ ایرانی وام می‌گیرید؟

این روز‌ها با آن‌ که تنوع اقلام مصرفی زیاد شده است، اما شرکت‌ها و تولید‌کنندگان محصولات وطنی تصمیم گرفته‌اند نام محصول خود را از زبان فارسی دریغ کنند و به‌جای آن محصولات خود را با شکل ظاهری و واژگان انگلیسی آشنا کنند و نام آن‌ها را با خط خوانا بر روی محصولات حک کنند، تا علاوه‌بر اینکه مصرف‌کننده در تشخیص دادن محصول ایرانی از مشابه خارجی آن دچار مشکل شود، مشکل در خواندن نام آن نیز پیدا کند.

مگر زبان فارسی چه مشکلی دارد؟ جز این که گنجینه بسیار ارزشمندی است که اگر بخواهم از تمام لغات مشتق-مرکب آن نام ببرم خودش مثنوی خواهد شد. زیرا بر اساس گفته‌های دکتر محمود حسابی زبان فارسی توانایی ساختن بیش‌ از ۲۲۶ میلیون واژه را دارد که در پس هر کدام از آن‌ها معانی بسیار زیبا و ژرفی پنهان شده است. و از آن مهم‌تر زبان فارسی پرمایه‌ترین و غنی‌ترین زبان در جهان است که شاهدان همیشه زنده آن یعنی سعدی، حافظ، فردوسی و رودکی بزرگ هویت ساز این گنج باارزش هستند.

اینک ما با یک الگو‌برداری نابه‌جا هم خود و هم نسل آینده خود را از شنیدن و آموختن این واژگان محروم می‌کنیم. زیرا این روز‌ها هرچه قیمت اقلام روند صعودی دارد، نام‌گذاری و بسته‌بندی آن‌ها سیر نزولی به خود می‌گیرد.

سخنانم را می‌خواهم کوتاه کنم و از کارخانه‌داران، سهامداران و طراحان محصولات ایرانی بخواهم به بنده مهرورزیده و نصبت به حرف‌های من موضع نگیرند. من نیز مانند شما یک شهروند ایرانی هستم که زبان‌ مادری‌ام فارسی است که همین زبان ما را به‌هم نزدیک کرده است که بنده جسارت کرده‌ام و شما را نقد می‌کنم. بنده نمی‌گویم که شما در محصولات خود از زبان و لغات فارسی استفاده نکرده‌اید، بلکه می‌گویم آن‌قدر رد‌پای کلمات فارسی در محصولات شما کم‌رنگ است که به چشم بنده و خیلی از هم‌وطنان دیگرمان نمی‌آید.

در پایان از سیدمحمد محیط‌طباطبایی و به نقل از  بنیاد موقوفات دکتر افشار، وام می‌گیرم و مدح ایشان را درخصوص زبان فارسی نقل می‌کنم تا هم برای بنده و برای شما یادآوری شود که ما فارسی زبانان چه گنج باارزشی داریم که هنوز هیچ کارخانه‌ایی نتوانسته مانند آن را بسازد.

زبان فارسی

این زبان چون دولت دیرین خود را بازیافت

بر پر و بال سخن اندیشه پرواز یافت

از خراسان در رکاب شعر موزون دری

حسن استقبال ره تا گنجه و اهواز یافت

در نخستین قرن هجری این زبان در وزن شعر

بر زبان مردمی در بلخ و سغد آغاز یافت

از طخارستان چو در هر سوی ایران پیش رفت

نام نیک خویش را از خطه شیراز یافت

با زبان دیگری هرگز به چالش برنخاست

زین جهت بین زبان‌ها دولت اعزاز یافت

لفظی از این گه ربود و معنی از آن برگرفت

در بیان پهلوی این قدرت اعجاز یافت

خطی از نو برگزید و راه و رسمش تازه ساخت

کز برای جلوه گویی، شیوه‌ای دمساز یافت

با زبان فارسی فرهنگ ایران تازه گشت

پارس هم مفهوم ایران کهن را بازیافت

ملک ایران را ازآن پشت و پناهی شد پدید

در پناهش ایمنی از شرّ ترک و تاز یافت

این مقام ارجمندی را که اکنون در جهان

دارد او از همّت طبع سخن‌پرداز یافت

رتبت شعر جهان‌پو را زبان فارسی

در وجود شاعرانی شهره و ممتاز یافت

از پس فردوسی و خاموش یعنی مولوی

در پس سعدی ز شعر حافظ شیراز یافت

در دفاع از این زبان و شعر و خط دیدم محیط

سال‌ها توفیق کوشش بی شعار و آز یافت

پایان پیام

نویسنده: زهره درگاهی