زندگی اردشیر بابکان ساسانی چگونه گذشت؟
به گزارش گلونی درباره تولد، کودکی و اردشیر آنچه بیان شده است حالت اسطوره‌ای دارد و در شاهنامه فردوسی و کارنامه اردشیر بابکان شرح آن آمده است، اما آنچه تاریخ در مورد اردشیر می‌گوید این است که اردشیر بابکان کوچک‌ترین فرزند بابک بود و در شهر اصطخر فارس به دنیا آمد. پدرش بابک، روحانی نیایشگاه آناهیتا و مادرش رودگ دختر حاکم محلی پارس بود. وی سلسله اشکانی را برانداخت و سلسله جدید را در سال ۲۲۶ بنا کرد. او در سال ۲۲۶ بعد از میلاد شهر تیسفون را به‌عنوان پایتخت برگزید. بعد از او شهریاران ساسانی مدت ۴۲۰ سال در این شهر حکومت کردند. او با پیروزی بر اردوان، به پراکندگی سیاسی ایران پایان داد و با تکیه بر یک ارتش دائمی و دیوان‌سالاری متمرکز نظام سیاسی-اجتماعی یک‌پارچه‌ای را شکل داد. دین و فرهنگ ایرانی در نظام جدید کارکردی ویژه داشت و تبیین سیاست خارجی و داخلی ساسانیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود.
شاهان ساسانی پس از تسلط بر ایرانشهر و پیروزی‌های بزرگ در سرزمین‌های اطراف، برای پیش‌برد اهداف خود، پایگاه‌هایی بزرگ ایجاد کردند که کارکرد سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و دینی ویژه‌ای داشت. اردشیر در سال ۲۲۸ بعد از میلاد با حمله روم به ایران مواجه شد و توانست آن را به‌راحتی شکست دهد، اما در این حمله تلفات زیادی به ارتش او رسید. در این لشکرکشی اردشیر نصیبین و حران را به قلمرو ایران افزود و بعد از آن به ارمنستان حمله کرد و آن را نیز ضمیمه قلمرو ایران کرد.
در طی زندگی اردشیر بابکان ساسانی چه اقداماتی انجام شد؟
اردشیر در ابتدای پادشاهی خود دین زرتشتی را آیین رسمی ایران قرار داد و پیروی از ادیان دیگر در ایران را ممنوع اعلام کرد. «تنسر» از شخصیت‌های مذهبی دوره حاکمیت اردشیر و موبد موبدان آن عصر بود که در زمان او اوستای قدیم به زبان پهلوی ترجمه و به نام زند شهرت یافت و سپس شرحی بر زند نوشت و نام آن را پازند گذاشت. اردشیر برای کسب قدرت نیازمند مشروعیت بود که آن را بر دو عامل استوار کرد. نخست فره‌ایزدی و وابستگی به خاندان سلطنت، به‌ویژه هخامنشیان دوم زمینه لازم مذهبی برای جلب نظر روحانیان و مردم. تمرکز سیاسی و دینی دو اصل اساسی حکومت ساسانی است.
اردشیر در منابع تاریخی، چهره‌ای جسور دارد و دارای شخصیتی خشن توصیف شده است. رفتارهای جوانمردانه و دلاوری او در جنگ‌ها از دیگر جنبه‌های شخصیتی مثبت اوست که اهمیت زیادی دارد. مدت پادشاهی او بر ایران در حدود ۱۵ سال به طول انجامید و در سن ۷۰ سالگی حکومت را به پسرش شاپور واگذار کرد و در تاریخ ۲۴۱ میلادی درگذشت.
پایان پیام
گزارش‌گر: فاطمه نصیری راد
اگر به تاریخ علاقه‌مند هستید این صفحه را در گلونی بخوانید
