از آشپزی اشکانی و خورد و خوراک آن ها چه میدانیم؟
ما برای شناختن ایرانیان معمولا با دودستگی مواجه هستیم. منابع رومی و یونانی ایرانیان را ملتی جنگجو، سرسخت و رامنشدنی به تصویر میکشند و دیگران آنان را استادان هنرمندانه و البته مجلل زندگی کردن همراه با باغهای باصفا و خوراکهای بینظیر معرفی کردهاند.
به گزارش گلونی کتاب دستور آشپزی از مارکوس گاوینوس آپیکینوس و کتاب کشاورزی از مارکسوس پورسیوس کاتو از نمونه کتابهایی هستند که آشپزی و انواع خوراک را در دوران باستان و همچنین اشکانیان را به خوبی شرح میدهند.
در کتاب آشپزی رومی اثر آپیکیوس نیز شاهد دستور پخت برهپارتی را میتوانیم مشاهده کنیم. فلفل آسیابشده، پیاز، غلات، آلوی کوبیده شده و مقداری آنغوزه از مواد تشکیلدهنده این خوراک پارتی است.
گویا آسافوئتیدا یا آنغوزه نقش مهمی در آشپزی ایرانی ایفا میکرده است. آنغوزه صمغی است که با وجود بوی نامطبوع و صفتهای عجیب و غریب منفیاش مانند سرگین شیطان کماکان به عنوان چاشنی مورد استقبال بوده است و رومیها به لطف ایرانیان آن را شناخته و ادویه پارتیاش نامیدهاند.
لژیونهای رومی همچنان با نان پارتی نیز آشنا بودند. نان پارتی سفت و ترد بود احتمالا دوبار پخته میشد تا کیفیت بیشتری داشته باشد.
اشکانیان برای تهیه خوراک جوجهکباب، مرغ را با فلفل، شراب، سسماهی و آسافوئتیدا و لوواژ/ انگدان (گیاهی بومی مدیترانه با میوههای کوچک معطر که به عنوان چاشنی استفاده میشد) و دانههای زیره ترکیب میکردند. مرغ را پخته و برشته و سرخ کرده و با سس تناول میکردند.
گزارشهای لشکرکشی ارشک، اولین شاه اشکانی نیز اشاره دارند که سربازان او سوپپیاز میخوردند که شبیه اشکنه امروزی است.
خوراکلوبیا اشکانی نیز از لوبیا، سبزی معطر و شراب سفید تهیه میشد.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
تیراندازی پارتی از نبرد اشکانیان تا ادبیات جهان
سورنا و رستم؛ پیوند تاریخ و افسانه در ایران باستان
از موسیقی دوره اشکانی چه میدانیم؟
