چرا از برداشت چوب از کف جنگل هراس داریم؟
چند روزی است کارزاری برای پشتیبانی از جنگل‌های ارزشمند هیرکانی‌مان به راه افتاده تا در برابر مصوبه خروج درختان افتاده از چالش‌های محیطی بایستد. به نظرم می‌آید چند نکته را در اینجا به حضور علاقمندان برسانم.
به گزارش گلونی محمد متینی‌زاده، عضو انجمن تحقیقات جنگل و نایب رئیس انجمن اعضای هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع در کانال تلگرام خود نوشت: بیداری دوستداران عام محیط‌زیست و منابع‌طبیعی حال فوق‌العاده‌ای برای همه دغدغه‌مندان خاص آن‌ها برپا می‌کند. در این چند وقت پیروزی‌های بزرگ و ارزشمندی هم از این هم‌پیوندی‌های به‌دست آمده کم نبوده است. ایستادگی در برابر طرح‌های مخرب شهرداری یکی از آن‌ها بود.
اما اینکه کشوری با یک سازمان منابع‌طبیعی در حد معاون وزیر، این همه دانشکده منابع‌طبیعی، یک مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع، ده‌ها اداره و مرکز اجرایی و تحقیقاتی، کارش به جایی برسد که کارزارها (که قطعا از آدم‌ها متخصص و کاربلد لبریز است)، برای نجات کران تا کران طبیعتش آستین بالا بزنند خجالت‌آور است!
چرا از برداشت چوب از کف جنگل هراس داریم؟
در کشورهای توسعه‌یافته، طرح‌های مدیریتی جنگل و البته وجود برنامه‌هایی مانند خروج درختان افتاده، کاملا برگرفته از علوم‌جنگل و با نزدیکی به طبیعت اجرا می‌شود. اما در ایران، که هیچ نظارتی برای حفاظت از رویشگاه‌های طبیعی در جای‌جایش نیست و درد فقر و کمبودهای معیشتی گروه‌های زیادی از مردم را آزار می‌دهد، ابلاغ چنین طرح‌هایی باید بسیار با احتیاط و رعایت همه جوانب باشد. ترس و نگرانی این است که درختان سرپا، ممکن است و به احتمال زیاد به زودی به درختان افتاده! تبدیل شوند.
از آن طرف هم بخواهم بگویم اینکه درختان خشکه‌دار فقط تا ۲۰ درصد می‌توانند برای جنگل مثبت و مفید باشند و بیشتر از آن نمی‌توانند آثار مثبت را افزایش دهند. گفته می‌شود فقط درختان تا عرض ۷۰ متر از جاده برداشت می‌شوند.
اما جدای از همه موارد بالا، جنگل‌های هیرکانی به دو عارضه به‌مراتب وحشتناک‌تر مبتلا هستند. که بسیار بیشتر از موضوع خروج چوب، آسیب‌رسان خواهند بود. یکی تغییرات آخرالزمانی کاربری اراضی (و حجم فوق‌العاده مهاجرت به سوی شمال) و دیگری تغییرات اقلیمی. این دو عامل، اولی بسیار آشکارتر و کمی‌تر و دومی در خفاتر و کیفی‌تر، مشغول خشکاندن ریشه جنگل‌های هیرکانی هستند.
اینکه برای تأمین چوب باید دست چپاول‌گران از جنگل کوتاه باشد تردیدی در آن نیست. دانش و پژوهش، زراعت چوب را برای رفع نیازهای چوبی پیشنهاد می‌کنند. یعنی کاشت گونه‌هایی مانند صنوبر، اکالیپتوس (در مناطقی خاص) و … در اراضی غیرجنگلی.
کارزار نه به فرمان قتل جنگل‌های هیرکانی را امضا کنید
پایان پیام
طرفداران برداشت چوب از کف جنگل چه حرفی برای گفتن دارند؟
