یهودیان و امپراتوری اشکانی
یهودیان ساکن در امپراتوری اشکانی از نوادگان یهودیانی بودند که به دستور نبوکد نصر، شاه بابلی در سال ۵۸۷ قبل از میلاد مسیح به بین‌النهرین تبعید شدند. با اینکه شاهان ایرانی به این دسته اجازه بازگشت به وطن دادند، گروهی تصمیم گرفتند در بابل بمانند و به زندگی خود ادامه دهند.
به گزارش گلونی پر واضح است که تعداد یهودیان در قلمرو امپراتوری اشکانی بسیار کمتر از تعداد یونانیان بوده است. یهودیان نیز مانند یونانی‌ها در مناطق شهری و روستایی زندگی می‌کردند و گاه‌به‌گاه بر سر حق و حقوق با هم درگیر می‌شدند.
در این هنگام شاهان اشکانی از این درگیری و تنش بهره برده و از یهودیان در برابر یونانیان حمایت می‌کردند. البته این حمایت دو طرفه بود. یهودیان اشکانیان را تنها قدرتی می‌دانستند که می‌تواند در برابر امپراتوری روم ایستادگی کند و حتی در سال ۶۳ پیش از میلاد زمانی که روم سوریه را به چنگ آورد و یهودیه را به قلمرو خویش ضمیمه کرد، یهودیان امیدوار بودند شاه اشکانی به دفاع از استقلال آن‌ها برخیزد.
همچنین می‌بینیم، در طول لشکرکشی تراژان یهودیان علیه روم قیام کرده و در شکست رومیان موثر واقع شدند. یهودیان بابل در ازای وفاداری به دولت اشکانی توانستند دولت خود را داشته باشند. با این حال، حمایت اشکانیان به اینجا محدود نشد و آن‌ها به یهودیانی که از امپراتوری روم فرار می‌کردند نیز پناه می‌دادند.
این همکاری دو طرفه باعث رشد جامعه‌ای یهودیان بابل شد. در نتیجه، پس از تخریب معبد اورشلیم به دست رومیان در سال ۷۰ میلادی بین‌النهرین زیر سلطه اشکانیان به مرکز مهم سنت یهودی خاخامی تبدیل شد.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
سرگذشت انسان، خاستگاه‌های ثروت و نابرابری
تدفین و آتش سپاری در محوطه باستانی سیلک
زبان عیلامی به خانواده زبانی خاصی تعلق دارد؟
