ریشه های بی اعتمادی به روش مدیریت جنگل های شمال چیست

ریشه های بی اعتمادی به روش مدیریت جنگل های شمال چیست

ریشه های بی اعتمادی به روش مدیریت جنگل های شمال چیست

گزارش مشروح از صحبت‌های نماینده کارزار «نه به قتل جنگل‌های هیرکانی» در نشست معاونت راهبردی رییس‌جمهور و مدیران ارشد سازمان منابع طبیعی در کافه کارزار

به گزارش گلونی پس از پیروزی کارزار «نه به قتل جنگل‌های هیرکانی» و ثبت بیش از ۶۰ هزار امضا در این کارزار ملی، نشست هم‌اندیشی با محور برداشت یا عدم‌برداشت درختان شکسته و افتاده از جنگل‌های هیرکانی، عصر روز چهارشنبه ۱۲ دی‌ماه به میزبانی کافه کارزار و با حضور جمعی از کنشگران، کارشناسان، استادان دانشگاه، نمایندگان معاونت راهبردی رییس‌جمهور و سرپرست سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور برگزار شد.

در این گفتگوی بیش از پنج ساعته، حنیف رضا گلزار، کنشگر محیط‌زیست و منابع طبیعی به نمایندگی از سوی تنظیم‌کنندگان و بیش از ۶۰ هزار امضا کننده این کارزار به بیان دیدگاه‌ها و نظرات مخالفین برداشت درختان شکسته و افتاده از جنگل پرداخت و از ریشه های بی اعتمادی به روش مدیریت جنگل های شمال گفت. چون که دیدگاه‌های طرح شده مخالفین برداشت درختان شکسته و افتاده در این نشست، در اقدامی غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای و جهت‌دار از سوی یکی از پایگاه‌های خبری به طور کامل سانسور شد، در راستای پایبندی به اصل گردش آزاد اطلاعات، مشروح سخنان ایراد شده از سوی پایگاه خبری گلونی منتشر می‌گردد.

گلزار در این نشست تاکید کرد که برداشت یا عدم‌برداشت ۳۰ هزار مترمکعب درخت شکسته و افتاده در هیرکانی، با توجه به چالش‌های این رویشگاه‌ها ابدا اولویت محسوب نمی‌شود ولی برخی با پیگیری این موضوع تلاش دارند تا در روند پیگیری اولویت‌های مشکلات کشور و منابع طبیعی ایجاد اختلال نمایند به تبیین این موضوع پرداخت که مطالبه حفاظت و صیانت از منابع طبیعی و محیط‌زیست، برخلاف تبلیغات انجام شده و ادبیات رایج در این بخش موضوعی تخصصی نیست چرا که ما در کشور رشته تحصیلی که در دانشگاه‌ها صرفا به امر حفاظت از طبیعت و به‌ویژه جنگل‌های کشور بپردازد نداریم و آنچه در دانشکده‌های جنگلداری کشور آموزش داده می‌شود، در راستای بهره‌برداری چوبی و نگاه اقتصاد محور به جنگل است.

او در ادامه تاکید کرد، اتهام نداشتن تخصص که این روزها از جانب طرفداران بهره‌برداری چوبی به مخالفین بهره‌برداری چوبی وارد می‌شود، فاقد پشتوانه منطقی و عقلی است و این اتهام گمراه‌کننده نباید شهروندان و دغدغه‌مندان این حوزه را از مطالبه‌گری درباره وضعیت جنگل‌های کشور بازدارد.

نماینده بیش از ۶۰ هزار امضا کننده کارزار نه به قتل جنگل های هیرکانی، در بخش دیگری از سخنان خود به طرح سه پرسش از طرفداران بهره‌برداری چوبی از جنگل‌های کشور پرداخت و سپس به تبیین دلایل و ریشه‌های عدم اعتماد افکار عمومی و جوامع محلی به نظرات و تصمیمات بخشی از بدنه کارشناسی در حوزه مدیریت جنگل‌های شمال پرداخت.

اینکه چرا گزارش‌های ارزیابی کارکرد طرح‌های جنگلداری در ۱۰۵ حوزه از جنگل‌های شمال طی ۵۰ سال منتشر نمی‌شود و اینکه درآمد حاصل از فروش بیش از ۶۰ میلیون متر مکعب چوب تولیدی از این جنگل‌ها طی ۵۰ سال اجرای طرح‌های جنگلداری چه شد، دو مورد از این پرسش‌های طرح شده بود.

گلزار پس از طرح این پرسش‌ها بر این موضوعات پا فشرد که نمی‌شود بیش از ۵۰ سال از یک ثروت ملی بهره‌برداری شود ولی وقتی گزارش ارزیابی آن را مطالبه می‌کنیم متهم به بیان نظرات احساساتی شویم. او در ادامه مطالبه‌گری خود درباره نحوه هزینه کرد درآمد‌های حاصل از فروش چوب جنگل بر این نکته تاکید کرد که اگر این منابع مالی به درستی (بر اساس نسبت‌های پیش بینی شده در آیین نامه‌های داخلی سازمان جنگل‌ها) هزینه می‌شد، امروز شاهد چالشی به نام پرداخت حقوق و کارمزد به پرسنل زحمت‌کش بخش حفاظت از جنگل‌ها نبودیم و سازمان منابع طبیعی که ثروت‌مندترین سازمان و نهاد دولتی کشور است، امروز با این همه مشکل و گرفتاری در خصوص تامین تجهیزات و امکانات روبر نمی‌بود.

ریشه های بی اعتمادی به روش مدیریت جنگل های شمال چیست

حنیف رضا گلزار در ادامه به طرح سومین پرسش اساسی خود از موافقان بهره‌برداری چوبی پرداخت و پرسید که چرا از میان ۱۴ میلیون هکتار جنگل موجود در کشور، همه حساسیت‌ها و آنچه که تخصص جنگل نامیده می‌شود تنها به یک میلیون هکتار جنگل هیرکانی برخوردار از توان تولید چوب اقتصادی متمرکز شده است پرداخت و بر این نکته تاکید کرد که این یک میلیون هکتار جنگلی که بر سر مدیریت یا همان بهره‌برداری آن چندین سال کشمکش درگرفته، تنها ۷ درصد از کل جنگل‌های شمال است و گروهی که خود را متخصص جنگل و متولی آن می‌دانند باید به افکار عمومی و کنشگران مدنی پاسخ دهند که چرا ۹۳ درصد جنگل‌های کشور از جمله جنگل‌های بلوط زاگرس و جنگل‌های ایران و تورانی را رها کرده‌اند.

او در ادامه صحبت‌های خود درباره ریشه های بی اعتمادی به روش مدیریت جنگل های شمال، چرخش دیدگاه برخی کارشناسان و مدیران سازمان منابع طبیعی نسبت به «طرح جنگلداری» و نگاه صرفا اقتصادی و درآمد محور از تنها ۷ درصد جنگل‌هایی که در باریکه شمالی کشور متمرکز هستند و بی‌توجهی به ۹۳ درصد جنگل‌های در حال نابودی کشور را ریشه و دلیل اصلی بی‌اعتمادی به کارگزاران منابع طبیعی و کارشناسان و اساتید مخالف استراحت جنگل دانست.

نماینده کارزار نه به قتل جنگل های هیرکانی، در بخش پایانی صحبت‌های خود به تبیین پیامدهای بیرون کشیدن درختان شکسته و افتاده از جنگل‌های هیرکانی پرداخت و به طرح این چالش پرداخت که این اقدام در فاصله ۷۰ متری از دو سوی بیش از ۱۰ هزار کیلومتر جاده جنگلی و با فرض نابودی خوشبینانه تنها یک اصله نهال در این مساحت، علاوه بر فشردگی و تخریب خاک و ایجاد کانون‌های سیل‌گیر در سراشیبی‌های جنگلی مشرف به جاده‌ها، موجب نابودی بیش از ۱.۵ میلیارد اصله نونهال و نهال جنگلی می‌شود و این در حالیست که سازمان منابع طبیعی طی دو سال گذشته تلاش می‌کند تا با صرف هزینه‌های سنگین هر سال ۲۵۰ میلیون اصله نهال در کشور بکارد.

او در ادامه بر این نکته تاکید کرد که با چنین روش مدیریتی، اگر مدیران سازمان منابع طبیعی هیچ اقدام دلسوزانه‌ای برای جنگل‌های شمال انجام ندهند، دست کم ۱.۵ میلیارد نهال در سال به نفع هیرکانی است.

حنیف رضا گلزار در پایان با تاکید بر این نکته که چرای بیش از ۴.۵ میلیون راس دام سبک و سنگین در ناحیه هیرکانی سالانه دست‌کم یک میلیارد نهال را نابود می‌کند، از مدیران سازمان منابع طبیعی درخواست کرد که به اولویت‌های مدیریت جنگل‌های شمال بپردازند و برای نمونه طرح خروج دام را عملیاتی کنند.

پایان پیام

بیشتر بخوانید:

احیای جنگل های هیرکانی با کمک فعالیت های مشارکتی

اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
به بالا بروید