نیمروز نهادی برای گفتن و شنیدن از ایران و تاریخ فرهنگ و تمدن دیرینه اش
به گزارش خبرنگار گُلونی، نهم آبانماه، سالروز تأسیس مرکز مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی نیمروز، پیشگامترین موسسه خصوصی برای حفظ و حراست از تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران زمین است که سنگبنای آن به دست سه دوست یا به تعبیری بهتر، «سه برادر» که اگر ایشان را «سه تفنگدار ایرانشناسی» این روزها لقب بدهیم، اشتباه نکردهایم، بنیان گذاشته شد. مرکز مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی نیمروز، در نهم آبانماه سال ۱۴۰۰ خورشیدی، بهدست آقایان شایان ریحانی، محمدعلی دویرحاوی و علیرضا خزایی دایر شد و از آن زمان تا به امروز، نهتنها محفلی علمی و بیآلایش برای گفتن و شنیدن از ایران و تاریخ، فرهنگ و تمدن دیرینهاش بوده است، بلکه بههمت این سه جوان ایراندوست و دانشمند در سه سال گذشته، به یکی از مهمترین راههای ارتباط جامعه ایرانی و قشر کتابخوان با استادان و پژوهشگران متخصص حوزههای گوناگون مبدل شده است.
نیمروز نهادی برای گفتن و شنیدن از ایران و تاریخ
مرکز مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی نیمروز با سرمشق دانستن منش کسانی همانند علامه محمد قزوینی، مجتبی مینوی طهرانی، ایرج افشار، عباس زریابخویی، محمدابراهیم باستانی پاریزی و بسیاری دیگر از خادمان عرصه علم و فرهنگ ایران، علیرغم تمامی بیمهریهای ریز و درشت برخی از دوستان و حسدورزان در مدت سه سال گذشته به پایداری خویش ادامه داده وخود را بهعنوان نهادی پیشگام و تأثیرگذار در اصلاح باورهای زرد و غیرمستند از تاریخ، فرهنگ و تمدن چند هزارساله ایران مطرح نموده است.
نیمروز را میشود غیرسیاسیترین و علمیترین محفل خارج از دانشگاه برای فعالیتهای گروهی و فردی استادان و پژوهشگران تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران از اقصی نقاط جهان دانست که تا کنون با نهادهای مهم و شناخته شدهای مانند «مجلۀ بخارا»، «بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار»، «گروه تاریخ و باستانشناسی خانه اندیشمندان علومانسانی»، «هفتهنامه امُرداد»، «انجمن ایرانشناسی ایران»، «انجمن ایرانی تاریخ»، «گروه تاریخ دانشگاه تهران» و «اندیشکده دیپلماسی ملل» همکاری نموده و با برگزاری برنامههای مشترک با این مراکز و بسیار نهادها و مراکز دیگر بدون هیچ چشمداشتی برای ایران و ایرانیان کوشیده است. بهسبب همین تلاشها و کوششهای بیدریغ این مرکز ارزشمند در حوزه مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی، معرفی از اعضای شورای مرکزی آن، لازم به نظر میرسد.
شایان ریحانی
شایان ریحانی زاده ۴ شهریور ۱۳۷۷ در شهر مشهد است. ریحانی تحصیلات خود را در کارشناسی تاریخ دانشگاه علامه طباطبایی تهران (۱۳۹۶-۱۴۰۰) به سرانجام رسانده و اکنون دانشجوی کارشناسیارشد زبانهای باستانی دانشگاه علامه طباطبایی تهران است و مشغول نگارش پایاننامه خود با عنوان «بررسی زبانی و تاریخی کتیبههای ساسانی در سده چهارم میلادی» زیرنظر و به راهنمایی دکتر احسان چنگیزی است. علایق و مطالعات پژوهشی شایان ریحانی شامل «تحولات تاریخی، فرهنگی و تمدنی ایران عصر ساسانی و قرون نخستین اسلامی»، «تحولات زبانی متون پهلوی» و «شناخت باورهای زرتشتی» است. او فعالیت دانشجویی خویش را با تأسیس انجمن علمی دانشجویان تاریخ دانشگاه علامه طباطبایی و پذیرش دبیری نخستین دوره آن انجمن آغاز نمود و سپس کانون ایرانشهر دانشگاه علامه طباطبایی تهران را بنیان نهاد و سمت دبیری آن کانون را عهدهدار شد که در جشنواره ملی رویش در سال ۱۳۹۹، حائز رتبه برگزیده گردید. او از اعضای بنیانگذار و عضو شورای مرکزی مرکز مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی نیمروز است که سمت مدیریت آن موسسه را نیز برعهده دارد. شایان ریحانی نویسنده چند مقاله و یادداشت کوتاه در حوزه زبانشناسی و زبانهای باستانی ایران است که در دست انتشار قرار دارند.
محمدعلی دویرحاوی
محمدعلی دویرحاوی زاده ۹ تیر ۱۳۷۹ در شهر اهواز است. دویرحاوی تحصیلات خود را در کارشناسی تاریخ دانشگاه پیامنور واحد اهواز (۱۳۹۸-۱۴۰۱) به سرانجام رسانده و اکنون دانشجوی کارشناسیارشد زبانهای باستانی دانشگاه تبریز است. علایق و مطالعات پژوهشی دویرحاوی شامل بررسی «باورها و عقاید مندایی»، «تأثیر و تأثر متقابل باورها و متون ایرانی-سامی در دوره باستان و قرون نخستین اسلامی»، «تحولات خلیجفارس و مسائل تاریخی آن»، و «تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران عصر ساسانی» است. او فعالیت دانشجویی خود را بهعنوان عضوی از گروه اینستاگرامی رَشن آغاز نمود و دبیری نشستهای آن مجموعه را برعهده داشت و با تأسیس کانون ایرانشهر دانشگاه علامه طباطبایی، به دعوت شایان ریحانی به آن مجموعه ملحق گردید. او از اعضای بنیانگذار و عضو شورای مرکزی مرکز مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی نیمروز است که سمت مدیر داخلی آن موسسه را نیز برعهده دارد.
علیرضا خزایی
علیرضا خزایی زاده ۲۳ مهر ۱۳۷۹ در شهر کنگاور است. علیرضا خزایی تحصیلات خود را در کارشناسی تاریخ دانشگاه تهران (۱۳۹۹-۱۴۰۳) به سرانجام رسانده و بهعنوان نفر نخست ورودی ۱۳۹۹ تاریخ دانشگاه تهران، مطابق با قوانین پذیرش استعداد درخشان دانشگاه تهران برای مقطع کارشناسیارشد، مشغول به تحصیل در رشته تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران شده است. از علایق پژوهشی و مطالعات علیرضا خزایی میشود به «تاریخ اندیشه سیاسی در ایران، جهان اسلام و غرب»، «تاریخ، فرهنگ و تمدن هزاره نخست پیش از میلاد»، «تصحیح و بررسی اسناد تاریخی و متون نظم و نثر فارسی قرون هشتم الی چهاردهم هجری قمری» و «روش پژوهش و تحقیق در مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی» اشاره کرد. او فعالیت دانشجویی خود را بهعنوان عضوی از گروه اینستاگرامی رَشن آغاز نمود و بهعنوان مشاور در برنامهریزی جلسات و نشستهای علمی در دو حوزه ایرانشناسی و اسلامشناسی، با کانون ایرانشهر دانشگاه علامه طباطبایی دانشگاه تهران همکاری داشت. علیرضا خزایی از اعضای بنیانگذار و عضو شورای مرکزی مرکز مطالعات ایرانشناسی و علومانسانی نیمروز است که سمت مدیر اجرایی آن موسسه را نیز برعهده دارد. از مقالات او میشود «بررسی و خوانش شرححال خودنوشت امیراسماعیلمیرزا معزالدوله در عصر ناصری» (به چاپ رسیده در جلد دوم از مجموعه مقالات به یاد ایرج افشار)، و چندین یادداشت و ترجمه در مجله آینه پژوهش و دیگر مجلات علمی را نام برد. او همچنین بهعنوان مترجم و مصحح، بیش از سه جلد کتاب در دست انتشار دارد.
نیمروز نهادی برای گفتن و شنیدن از ایران و تاریخ فرهنگ و تمدن دیرینه اش
پایان پیام
نوشته: ایمان کرمی (خبرنگار گُلونی)
بیشتر بخوانید: مجله هنری عصر روشن ویژه علی دهباشی