آبی که دیگر نیست!
کیست که نداند کشور ایران با بحران آب و انرژی دست به گریبان است؟
به گزارش گلونی بارها شنیده‌ایم که احتمالاً جنگ بعدی کشورها بر سر ذخایر آبی خواهد بود. درست و غلط این پیش‌بینی به کنار؛ اما حداقل همه ما در سال‌های اخیر اختلافات شدید بین استان‌های کم‌آب کشور را شاهد بودیم.
با دانستن اینکه کشور ایران، کم‌آب است و از سال‌های دور تمامی نسل‌های ایرانی مدام به دنبال راهی برای ذخیره و استفاده بهینه از آب بودند، هنوز هم در مقابل بسیاری از راهکارهای مدرن مقاومت می‌شود.
قانون توزیع عادلانه آب در سال ۱۳۶۱ به تصویب رسیده و برای آخرین بار در سال ۱۳۶۳ اصلاح شده است؛ به عبارتی بیش از ۴۰ سال از بازنگری این قانون می‌گذرد.
در این چهل سال که نزدیک به نیم قرن است، نه‌تنها تغییرات جمعیتی، آب و هوایی و حتی تکنولوژیکی داشتیم و همه آن‌ها را نادیده گرفتیم، بلکه در مواردی برخلاف جریان آب شنا کردیم. به طور مثال اصرار داشتیم در تولید آن دسته از محصولات کشاورزی خودکفا شویم که اساسا با شرایط اقلیمی ایران و کم‌آبی این سرزمین سازگار نبوده است.
در این ۴۰ سال، دولت‌ها و مجلس‌ها با گرایش‌های سیاسی مختلف سر کار آمدند اما هیچ کدام در خصوص تغییر این قانون اظهارنظری نداشتند!
آبی که دیگر نیست!
فعالان محیط زیست کارزاری به راه انداختند که در آن سعی داشتند مسئولان و مردم کشور را نسبت به وضعیت بحرانی منابع آبی هشیار کنند.
اگر متن این کارزار را بخوانید، متوجه خواهید شد که به طور شفاف و دقیق بیان کردند که خواهان چه تغییراتی در قوانین هستند و برای بهبود اوضاع راهکارهای متعددی نیز پیشنهاد داده‌اند.
آب چیزی نیست که بتوان آن را حذف کرد و یا نادیده گرفت. نه‌تنها حیات ما بلکه امنیت و توسعه کشور به طور مستقیم به آب بستگی دارد.
می‌دانیم که وضعیت آب بحرانی است؛ اما صرف دانستن ما کافی نیست. باید دست به عمل زد و قبل از آنکه شیشه حیات‌مان بشکند، صدای اعتراض‌مان را بلند کنیم.
برای دریافت اطلاعات بیشتر از کارزار «درخواست حفاظت از منابع آبی و جلوگیری از برداشت غیرمجاز آب» اینجا کلیک کنید.
پایان پیام
نویسنده: یاسمن سعادت
بیشتر بخوانید: مدیریت ناکارآمد و بی عدالتی در شرکت آب و فاضلاب کرمان