اعتراض به عدم پرداخت عوارض آلایندگی پالایشگاه شیراز به زرقان
در دل دشت‌های فارس، شهری به‌نام زرقان نفس می‌کشد؛ یا بهتر بگوییم، تلاش می‌کند نفس بکشد. سال‌هاست که مردم زرقان، قربانی خاموش آلایندگی‌های پالایشگاه شیراز شده‌اند. نفس‌های‌شان سنگین، آسمان‌شان خاکستری و سلامت‌شان در گرو تصمیم‌هایی است که گاه نه بر اساس عدالت، که بر مبنای مصلحت اتخاذ می‌شود.
به گزارش گلونی بر اساس اصل ۵۰ قانون اساسی، حفظ محیط زیست وظیفه‌ای همگانی است و فعالیت‌های اقتصادی نباید موجب تخریب آن شود. همچنین طبق ماده ۳۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده، شرکت‌ها و صنایع آلاینده موظف به پرداخت عوارض آلایندگی به مناطق آسیب‌دیده هستند تا این منابع صرف جبران خسارت‌های محیط زیستی و بهبود کیفیت زندگی مردم شود. اما در کمال ناباوری، سهم عوارض آلایندگی که حق مسلم مردم زرقان است، حذف شده است.
این تصمیم، تنها یک خط روی کاغذ نیست؛ بلکه خط بطلانی بر سال‌ها رنج، بیماری و محرومیت مردم شهری‌ست که جز آلودگی، سهمی از مزایای صنعتی شدن نبرده‌اند. این عوارض، تنها یک بودجه نیست؛ هوای تمیز فرزندان‌مان است، درختی‌ست که در فضای سبز زرقان می‌روید، و امیدی‌ست که در دل شهر زنده می‌ماند.
مردم زرقان، با زبان قانون، اخلاق و انسانیت، خواستار بازگرداندن عوارض آلایندگی پالایشگاه شیراز هستند. این مطالبه، نه خواهش، که حقی مسلم و انکارناپذیر است. همراهی با این کارزار، قدمی‌ست در مسیر عدالت، سلامت و پاسداشت کرامت مردمی که تنها خواسته‌شان، زندگی در هوایی سالم است.
لینک کارزار: اعتراض به عدم پرداخت عوارض آلایندگی پالایشگاه شیراز به زرقان
پایان پیام
بیشتر بخوانید: درخواست احداث بیمارستان شهرستان قصرقند