روایت علی دهباشی از سال ها زیستن میان واژه ها
به گزارش گلونی از علیرضا بهرامی نوشت: هر سال بهار که از راه می‌رسد، یک سال به عمر پربار علی دهباشی افزوده می‌شود. امسال با آغاز بهار، دهباشی شصت و هفت ساله شد.
این روایت علی دهباشی درباره عمر رفته‌اش است:
«من از هول علاقه‌مندی به ادبیات و فرهنگ بود که از آن طرف بام افتادم. فردی به‌شدت کتاب‌خوان بودم و دوست داشتم بنویسم؛ ولی این شیفتگی به دنیای کتاب و مطبوعات مرا آن طرف صحنه پرت کرد. آن‌قدر در کتاب‌فروشی‌ها می‌آمدم و می‌رفتم و با نویسنده‌ها آشنا شدم که رسیدم به این که خودم حالا آلوده یک سری کارهای این ماجرا شده‌ام و یک حسرت دارم؛ حسرت سال‌هایی که خوره کتاب بودم. اصلا تنها حسرتم این است که دیگر آن حالت سابق را ندارم؛ زیرا آن‌قدر کارهای اجرایی و نمونه‌خوانی و از این‌جور مشغله‌ها داشته‌ام که این فرصت را از من گرفته که مثل گذشته رمان را بگیرم دستم و ببلعم؛ ولی از راه رفته پشیمان نیستم.»
این مصاحبه پانزده سال پیش توسط علیرضا بهرامی انجام شده و به دلیل توقیف روزنامه اعتماد ملی، حالا در شماره اخیر مجله عصر روشن که چندی پیش ویژه علی دهباشی منتشر شد، چاپ شده است.
پایان پیام
نویسنده: علیرضا بهرامی
در گلونی بیشتر بخوانید: محمد ابراهیم باستانی پاریزی؛ مروری بر زندگی و آثارش از نگاه ایرج افشار