زبان فارسی از کدام خانواده زبانی است؟
به گزارش گلونی خانواده زبان‌های هندواروپایی یکی از گسترده‌ترین و کهن‌ترین خانواده‌های زبانی جهان است که زبان‌های بسیاری را در اروپا، ایران، شبه‌قاره هند و حتی بخش‌هایی از آسیای مرکزی و آسیای غربی در بر می‌گیرد. این خانواده حدود ۴۵۰ زبان زنده و بیش از سه میلیارد گویشور در سراسر جهان دارد.
ریشه مشترک زبان‌های هندواروپایی به زبانی بازسازی‌شده به‌نام «هندواروپایی نخستین» (Proto-Indo-European) بازمی‌گردد که حدود ۴۵۰۰ تا ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد در دشت‌های جنوب روسیه و اوکراین رایج بوده است. با مهاجرت گروه‌های مختلف، این زبان به شاخه‌های گوناگون تقسیم شد و در مناطق مختلف رشد و تحول یافت.
خانواده هندواروپایی شامل شاخه‌های مهمی مانند هند و ایرانی (زبان‌های فارسی، کردی، پشتو، سانسکریت و هندی)، ژرمنی (انگلیسی، آلمانی، سوئدی)، لاتین و رومی (فرانسوی، اسپانیایی، ایتالیایی)، اسلاوی (روسی، لهستانی، بلغاری)، یونانی، سلتی (ولزی، ایرلندی)، و بالتیک (لیتوانیایی، لتونیایی) است. برخی زبان‌های باستانی مانند هیتی، اوستایی و سانسکریت نیز به این خانواده تعلق دارند.
زبان فارسی از کدام خانواده زبانی است؟
زبان‌های هندواروپایی ویژگی‌هایی مانند صرف فعل، جنس دستوری و ریشه‌های واژگانی مشترک دارند که گویای خاستگاه مشترک آن‌هاست. برای مثال، واژه‌هایی چون مادر (mother)، ماتر (mater) و مادَر در انگلیسی، لاتین و فارسی به ریشه مشترکی بازمی‌گردند.
اهمیت خانواده هندواروپایی نه‌فقط در گستره جغرافیایی و تعداد گویشوران، بلکه در تأثیر عمیق آن بر فرهنگ، ادبیات، دین و فلسفه جهان نیز نمایان است. این زبان‌ها همچنان ستون فقرات ارتباطات بین‌المللی و مطالعات زبان‌شناسی تاریخی را تشکیل می‌دهند.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
بیشتر بخوانید:
زبان فارسی فراتر از مرزهای قوم گرایی
نگاهی کوتاه به ادوار تاریخی زبان فارسی