چگونه مانع ورود گردشگران خارجی به ایران بشویم
به گزارش گلونی و به نقل از اقتصاد ۲۴، آمار کل گردشگران خارجی ورودی به کشور در سال ۱۴۰۳ فقط ۲۷۰۰ نفر بوده است!
به راستی بنده اطمینان داشتم که حداقل در دولت جدید و با ریل‌گذاری صحیح، بالاخره آمارمان درست می‌شود و بالاخره صفر می‌شویم. اما زهی خیال باطل که باز هم نشد. بعد از جدا شدن از سیستم بانکی جهانی، مخابره ناامنی الکی در سطح رسانه دنیا، عدم وجود تنوع و تعدد وسیله نقلیه بین شهری در کشور، شرکت‌های اجاره خودرو و اقامتگاه‌های متنوع؛ هنوز موفقیت ما چشم‌گیر نبوده است و بعد از میل به صفر، هنوز صفر مطلق نشده‌ایم.
اشکال ندارد، بعد از خشک کردن دریاچه‌ها و بی‌معنی کردن تمام پل‌های اصفهان، با تبدیل زاینده‌رود به نزاینده، خوشبختانه روند کاهشی خوب بوده است. حال با اظهار تاسف و آرزوی تسلی خاطر مسئولان گردشگری و میراث فرهنگی به جهت عدم موفقیت کامل در دفع گردشگر، توجه شما را به راه حل پیشنهادی خودم برای حل این معضل جلب می‌کنم.
چگونه مانع ورود گردشگران خارجی به ایران بشویم
این جانب از گسترش نشست زمین در اصفهان به شدت استقبال می‌کنم. یعنی حتی اگر بتوانند در نزدیکی تخت‌جمشید و بافت تاریخی یزد، زلزله الکی راه بیندازند؛ احتمالا تاثیر بسزایی داشته باشد چرا که همین ۲۷۰۰ نفر، اینجاها می‌روند. ولی راه حل یک نسخه ندارد و تنوع کلید اصلی ماجراست.
برای مثال مسجد کبود تبریز با این کارها ککش هم نمی‌گزد، چون قسمتی از آن در برابر چند زلزله دوام آورده است و باید مثل کاری که با کتیبه‌های طلایش کردیم انجام دهیم. مثلا با سیل گسترده یا دزدیدن شبانه کاشی‌های کبود رنگش، می‌توان به آن آسیب جدی وارد کرد. یا روشی مثل رانش مصنوعی زمین برای روستای کندوان مناسب است.
چون قطعی گاز هم داریم، به طور مثال می‌توانیم به صورت ناگهانی گاز و چوب آتشکده یزد را قطع کرده و آتش ۳۰۰ ساله آن را هم خاموش کنیم. به‌عنوان راهکار ادبی تاریخی، می‌توان با پخش آگهی، ۱۰ فرهاد استخدام کنیم که تا با تیشه‌های مکانیکی، بیستون و تمام متعلقاتش را در کنار نقش رستم بتراشند و سندش را به نام افراد در قلبشان ثبت کنند. تجربه موفق هم خوشبختانه کم نداریم! قبلا همین مقبره یعقوب لیث را به صورت «سهوی»، یک دیوارش را پایین آوردیم.
پس ملاحظه می‌کنید که هم تجربه داریم، هم تنوع راهکار! با اینکه عدم وجود امکانات مناسب، شاید دلیل خوبی برای کاهش گردشگر باشد، اما عدم وجود مکان دیدنی اصل قضیه است. کسی برای خوردن کباب و قورمه سبزی، از آن سر دنیا به ایران سفر نمی‌کند که!
آن چه به‌عنوان راهکار سعی در حذف علت ورود گردشگر، بدون مواجب در ستون طنز سایت گلونی نوشته شد، روشی کم خرج و رایگان، با تکیه بر تجربه و مهارت و بدون حاشیه و بی‌آبرویی بود. وگرنه روش‌های عجیب قبلا تست شده‌اند. مثال من، مثال همان دوچرخه سواریست که دنیا را رکاب زد و در هنگام عبور از ایران، دوچرخه‌اش را دزدیدند.
پایان پیام
نویسنده: میررضا نگهبان الوار