کشف و انتقال خمره هخامنشی به موزه پارسه

این خمره به دلیل ابعاد بزرگی که دارد، توجه بسیاری از کارشناسان میراث فرهنگی را به خود جلب کرده است. ابعاد آن حدود ۱.۵ متر در ۱.۵ متر بوده و به نظر می‌رسد که در گذشته برای نگهداری غلات یا دیگر مواد ضروری استفاده می‌شده است. کارشناسان در ابتدا بر این باور بودند که این خمره به دوره هخامنشی تعلق دارد، اما با توجه به ویژگی‌های آن و برخی گمانه‌زنی‌های دیگر، احتمال تعلق آن به دوره ساسانی نیز مطرح شده است. در حال حاضر، مطالعات و بررسی‌های باستان‌شناسی برای تعیین تاریخ دقیق‌تر این خمره در حال انجام است.

پس از کشف این خمره، تصمیم بر آن شد که برای بررسی و مرمت اولیه، این اثر به موزه پارسه منتقل شود. مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس، محمد ثابت اقلیدی، در این باره اظهار داشت که خمره کشف شده در حضور کارشناسان میراث فرهنگی و یگان حفاظت از زمین خارج شده و پس از آن به پایگاه میراث جهانی پارسه منتقل شده است. در حالی که برخی از کارشناسان به نحوه جابه‌جایی این خمره انتقاداتی وارد کرده‌اند، مدیرکل میراث فرهنگی استان فارس توضیح داد که این جابه‌جایی طبق موازین حفاظتی و با حضور کارشناس میراث فرهنگی و یگان حفاظت انجام شده است.

البته مدیر پایگاه پارسه، علیرضا عسکری چاوردی، تأکید کرد که این خمره هیچ ارتباطی با پارسه ندارد و تنها برای مرمت و مطالعه به این مکان منتقل شده است. به گفته وی، پس از تکمیل مرمت و مطالعات، این خمره ممکن است به موزه‌ای دیگر در محدوده ارسنجان یا حتی شیراز منتقل شود، چرا که منطقه کشف آن به حوزه ارسنجان مربوط است و نه به پارسه.

بر اساس اطلاعات اولیه، این خمره به صورت خالی کشف شده است و به نظر می‌رسد که در زمان‌های گذشته به عنوان یک ظرف بزرگ برای نگهداری غلات و مواد کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در حال حاضر، خمره در موزه پارسه در حال بررسی و مرمت است تا اطلاعات بیشتری در خصوص تاریخ دقیق آن به دست آید.

این کشف تاریخی به ویژه به دلیل نزدیکی به تخت جمشید (پارسه) و احتمال وجود آثار تاریخی دیگر در این منطقه، اهمیت زیادی دارد. کارشناسان میراث فرهنگی استان فارس اعلام کرده‌اند که بررسی‌های باستان‌شناسی در منطقه ادامه خواهد یافت و احتمالاً آثار بیشتری از دوره هخامنشی یا دوره‌های دیگر در این منطقه کشف خواهد شد.

منطقه‌ای که این خمره در آن کشف شده، در فاصله حدود ۴۵ کیلومتری پارسه واقع است و به طور تاریخی یکی از مناطق مهم در مسیر ارتباطی میان اصطخر و کرمان بوده است. با توجه به این که در گذشته این منطقه شاهد فعالیت‌های تمدنی بسیاری بوده، کشف این خمره می‌تواند سرنخ‌هایی از دیگر آثار تاریخی مربوط به دوران باستان را نمایان کند.

با توجه به اهمیت این کشف و احتمال یافتن آثار بیشتر در آینده، بررسی‌های باستان‌شناسی به منظور حفظ و مطالعه بهتر این آثار ادامه خواهد داشت. در نهایت، این آثار ممکن است در موزه‌های محلی یا در موزه پارسه به نمایش گذاشته شوند تا علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ ایران از آن‌ها بهره‌مند شوند.

پایان پیام