زری بافی اصفهان؛ درخشش نخ های طلا در تار و پود هنر ایرانی
به گزارش گلونی زری بافی یکی از فاخرترین و کهن‌ترین هنرهای نساجی ایران است که در آن نخ‌های زرین، چون طلا و نقره، در دل پارچه‌های نفیس می‌درخشند. اصفهان، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز هنر و صنعت ایران، در دوران صفویه به اوج زری‌بافی رسید؛ زمانی که این پارچه‌های گران‌بها زینت‌بخش لباس پادشاهان، پرده‌های کاخ‌ها و پوشش‌های مذهبی بودند.
در زری بافی، هنرمند با استفاده از دستگاه‌های سنتی، تارهایی از ابریشم را با پودهای زرین درمی‌آمیزد و نقوشی بی‌نظیر پدید می‌آورد. طرح‌ها اغلب شامل اسلیمی، ختایی، گل و مرغ، ترنج، یا حتی خطوط نستعلیق‌اند و هرکدام، ترکیبی است از ذوق ایرانی و الهام از طبیعت و فرهنگ.
ساخت نخ‌های زری فرایندی زمان‌بر و پیچیده دارد. در گذشته، از مفتول‌های نازک طلا و نقره استفاده می‌شد که آن‌ها را دور رشته‌ای از ابریشم یا پنبه می‌پیچیدند. امروزه، با کاهش استفاده از فلزات گران‌بها، زربافی با نخ‌های شبه‌زر ادامه دارد، اما همچنان ارزش و زیبایی خود را حفظ کرده است.
گرچه با صنعتی‌شدن و تغییر سبک زندگی، زری بافی مانند بسیاری از هنرهای سنتی دیگر کم‌فروغ شده، اما هنوز در کارگاه‌هایی از اصفهان، این هنر نفس می‌کشد. برخی هنرمندان معاصر تلاش می‌کنند با طراحی‌های جدید و کاربردهای امروزی، زری بافی را به دنیای مدرن برگردانند.
زری بافی فقط یک پارچه نیست؛ روایتی است از شکوه، دقت، حوصله و درخشش فرهنگ ایرانی که در تار و پود زمان باقی مانده است.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
بیشتر بخوانید: هنر قلمکاری و نقش آفرینی بر پارچه