از زلزله تهران تا ساخت فیلم‌های علمی تخیلی

از زلزله تهران تا ساخت فیلم‌های علمی تخیلی

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: زندگی تهرانی‌ها بعد از زلزله هفته گذشته به دو قسمت تقسیم‌شده. زندگی قبل از زلزله و زندگی بعد از زلزله. بعضی‌ها دستپاچه‌تر شدند و بعضی‌ها آرام‌تر. عده‌ای “مرگ” را باور کرده‌اند و از همان هفته پیش “زندگی” را جدی یا جدی‌تر گرفتند. انصافاً چه تضمینی وجود دارد که ما همچنان زنده باشیم؟ راست می‌گویند که وحشت مرگ، بیشتر به جان کسانی می‌افتد که کمتر زندگی کرده‌اند.

از زلزله تهران تا ساخت فیلم‌های علمی تخیلی

مرگ، همیشه سر جایش هست. هرچقدر زندگی نزیسته بیشتری داشته باشیم، هول و هراس از مرگ هم مهیب‌تر خواهد بود. شاید نشود با زندگی کردن، مچ مرگ را برای همیشه خواباند اما دست‌کم می‌شود ترس‌ها را تخفیف داد. ما روزی چند نوبت، مرگ را با چشمان خودمان می‌بینیم. برگ‌های خشکیده، حشرات مرده و گاهی هم‌صدای به عزت شرف لا اله الّا اللّه در کوچه کناری را… ما در خیلی از چیزها با هم مشترک نیستیم. اما همگی متولدشده‌ایم و بالاخره جام مرگ را سر می‌کشیم. کاش یاد نبودن، بودن‌هایمان را پرمعناتر و مفیدتر کند. مدیر و مسئول و شهروند هم فرقی ندارد. اول و آخرش ما را به نام «آدم» صدا می‌زنند.

تهرانی‌ها هم مثل بقیه شهرها، هرگز نگفته‌اند مرگ، خوب است اما برای همسایه، خوب‌تر. همچنان فکر می‌کنم به چندین کامنتی که در یکی از اپلیکیشن های خبررسانی نوشته‌شده. بعضی‌ها برای تهرانی‌ها رنج کشیدن را آرزو کرده‌اند و بعضی‌ها از خدا طلب ریشتر بیشتر دارند و… هستند هم‌وطنانی که برای همدیگر، آرزوی عاقبت‌به‌خیری دارند. این حجم از مقایسه شهرستان‌ها با تهران، قابل‌تأمل است. از خشم، از دلخوری و یا از هر چه که باشد کاش مردم از رنجیده کردن هم صرف‌نظر کنند. این دلخوری‌ها را هیچ سیلی نمی‌تواند از دل مردم بشوراند.

از هفته پیش تا امروز جمله «لطفاً به شایعه‌ها توجه نکنید» تبدیل به خواهشی ملتمسانه شده است که عده‌ای همچنان به آن بی‌توجه‌اند. جای خالی تفکر نقادانه، خودنمایی می‌کند و هر بار از خودم می‌پرسم یعنی انقدر بازار شایعات داغ است؟ کاسبان زلزله از خود زلزله، ترسناک‌ترند. سودای لایک بیشتر و بهره‌برداری‌های سیاسی و…از همه‌چیز بدتر است. راستی نگاهی به این تیترها بیاندازید. فقط لطفاً باور نکنید:
«موش‌های آدم‌خوار ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ زلزله‌زدگان ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ/ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ۷۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻣﻮﺵ ﺍﺯ لانه‌هایشان ﺑﻪﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ» کسی چه می‌داند. شاید هم افرادی هستند که دنبال سوژه‌ای برای ساخت فیلم‌های علمی تخیلی می‌گردند و حالا سر و کله‌شان پیدا شده است. راستی یادمان نرود که هیچ شکستی بدتر از شکست، پیش خودمان نیست. هراسِ مرگ، از خود مرگ بدتر است. امیدوارم آنقدر جان‌سخت باشیم که اگر از زلزله جان سالم به دربردیم از این شایعه‌ها هم نجات پیدا کنیم و این‌طور پیش خودمان، بازنده نباشیم.

متولیان مدیریت بحران، کاش رفتار صحیح هنگام زلزله را به مردم آموزش دهید. مردمِ نگران، از خانه‌هایشان فرار می‌کنند و فقط یک هشدار وجود دارد که مردم از خانه‌هایتان فرار نکنید! مسئولان گرامی، اگر دلتان خوش است به نقشه‌های مناطق تخلیه امن اضطراری، باید بگوییم لازم است در تولید محتواهای آموزشی برای ترغیب و ترویج رفتار ایمنی در هنگام زلزله، دست بجنبانید و به‌جای تعجب از هجوم مردم به پمپ‌بنزین‌ها، مدیریت درست را پیش بگیرید.

پایان پیام