بازار مهاباد غرق در خلسه

بازار مهاباد آن هیاهوی سابق را ندارد انگار در خلسه‌ای خود خواسته و خودساخته فرو رفته است.

پایگاه خبری گلونی، شیوا ذوالفقاری: درختان قد بلند، خیابان‌های طویل و البته نه چندان شلوغ، پلاک های ماشین ۲۷ ص و ۳۷ ج ، و البته لباس‌های کردی، بیشتر از هر شاخصه‌ای آدم را به یاد مادران سخت‌کوش عشایری، پدران سوار بر اسب‌های مشکی و مردان میدان‌های سخت می‌اندازد.

مهاباد شهری منظم و مرتب است که نظر هر مسافری را جلب می‌کند.

وقتی دور کوتاهی در شهر می‌زنی، حیرت می‌کنی که چگونه بازار این شهر کوچک یا به عبارت برخی‌ها “پاریس کوچک” ولرم شده است و خبری از گرمای مشتری در آن نیست.

این روزها بساط هیچ خانه‌ای گرم نیست چه برسد به بازار یا آشفته بازار این روزهای مهاباد.

کلوچه مهاباد در ابتدای بازارچه کالاهای وارداتی توجه هر مسافری را جلب می کند.

بازار مهاباد بی‌رونق است

‌‌فروشنده مهربانی که با نهایت سلیقه و اشتیاق، نخودهای آب پز شده را لای کلوچه‌های سنتی می‌گذارد و با لبخندی به مشتری ارائه می‌کند.

بوی تند عطر و ادکلن‌های فرانسوی و خارجی اولینن بویی است که بعد از بالا رفتن از پله‌های بازارچه به مشام آدم می‌رسد.

لوازم لوکس خانگی و پوشاک‌های با قیمت نسبتا ارزان وارداتی و ترک در راهروهای راسته‌های خلوت بازارچه بعد از چند دقیقه به چشم آدم عادی می‌شود.

فروشنده‌ها مثل تارکان دنیا زانوان خودرا بغل کرده‌اند و مات مات مشتری‌های تماشاگر را می‌نگرند.

بازار مهاباد آن هیاهوی سابق را ندارد انگار در خلسه‌ای خود خواسته و خودساخته فرو رفته است.

بعد از یک ساعت گشتن در لابه لای این راسته‌ها و پرس و جوی قیمت‌ها،‌جز ابروهای بالا رفته، چیزی عاید مشتری نمی‌شود.

در تمام این شصت دقیقه دنبال راه در رویی از این بازارچه بودم  تا از این خلسه رها شوم.

بالا رفتن قیمت دلار این روزها بازارچه مرزی مهاباد را در خلسه فرو برده است. انگار سال‌هاست که دیگر هیچ خبری از مشتری نیست.

انگار سال‌هاست که صدای خرچ خرچ کارت‌خوان در این بازار شنیده نشده است.

آیا بازار مهاباد دوباره رونق می‌گیرد؟

پایان پیام