سرو پیتزا در کاغذهای ۳ بار بازیافت شده؛ هر چه که خار آید، روزی هزار بار به کار آید

هر چه که خار آید، روزی هزار بار به کار آید! مصداق جعبه های بازیافتی این روزها. سرو پیتزا در کاغذهای ۳ بار بازیافت‌شده!

پایگاه خبری گلونی، زهرا بزرگی: جعبه های پیتزا، ساندویچ و شیرینی، کاغذهای سه بار بازیافت شده هستند.

سرو پیتزا در کاغذهای بازیافتی

خوشمزه‌های بازیافتی

اغلب این جعبه‌ها مورد تایید موسسه استاندارد و وزارت بهداشت نیستند و انواع آلودگی‌ها و بیماری‌ها را منتقل می‌کنند.

خبری که به سمع و نظرتون رسید نه تنها با ابراز تاسف و گزیدن انگشت‌های دست و پا چاره ساز نیست بلکه باید برای این اتفاق جهت همدردی و برقراری عدالت، روزانه سه عدد از همین جعبه‌ها را بدون مواد خوراکی درونش به کسانی خوراند که عامل این اتفاق هستند!

ولی برای این بازیافت شدن‌های انبوه هم باید چاره‌ای اندیشید.

مثلا قبل استفاده از هرچیزی فرهنگ سازی را هم شرط استفاده آن قرار دهیم.

و بعد یک آزمون هم برای محکم کاریش برگزار کنیم تا شاید کمتر شاهد اتفاقات این چنینی باشیم.

اگرچه که ما دستور العمل خیلی از کارها را خوب می‌دانیم می دانیم ولی پیچاندن و سرکشی از آن را بهتر یاد داریم.

در این میان دنبال مسئول و ناظر هم نباشید چراکه زنجیره از تولید تا نظارت، خیلی وقت است که به حالت خلسه‌ای عمیق دچار شده و از آن فقط تولیدش باقی مانده است!

در ادامه جا داره بگوییم از آنجایی که سرطان معده یکی از کشنده‌ترین سرطان‌های ایران است و دلیل ابتلای بخشی از مردم به این بیماری کشنده، باکتری‌هایی است که از طریق مقواهای بهداشتی به معده افراد منتقل می‌شود، انتظار می‌رود استانداردهای سخت‌گیرانه‌ای برای مقواهای بازیافتی که به مقوای بهداشتی شهرت یافته‌اند، وضع شود.

با این حال در کمال تعجب مسئول استانداردسازی مقواهای بهداشتی در اداره استاندارد تهران، می‌گوید چون بودجه نداشتیم، هنوز استانداردهای مربوط به مقواهای بسته‌بندی را نهایی نکرده‌ایم!

البته حق دارند شما فرض کن روزانه چقدر پول جابجا می‌شود از این جیب به ان جیب، خب طبیعی است که بودجه ای باقی نمی ماند برای این کارها، اصلا باید بهتر گفت ما بودجه داریم ولی نه برای هرکاری!

به گفته مدیرعامل تعاونی مقواسازان، فقط جعبه شیرینی استاندارد اجباری دارد و جعبه پیتزا، خرما و سایر محصولات غذایی فقط سیب سلامت دارند که متاسفانه این سیب را هم گویا خیلی وقت است که کِرم خورده است!

پایان پیام