آموزگار یک روستا در لرستان درسی بزرگ به همه ما داد

آموزگار یک روستا در لرستان درسی بزرگ به همه ما داد

به گزارش گلونی بارها از خطراتی که محیط‌زیست را تهدید می‌کند نوشته‌ایم، از شکارچیانی که به راحتی جان حیوانات حیات وحش را می‌گیرند و به هرکس که جلوی‌شان بایستد رحم نمی‌کنند. اما این‌بار قصه‌ای متفاوت و روایتی دلنشین داریم.

قصه معلمی که در مسیر رسیدن به روستای محل خدمتش کاری کرد کارستان.

آقای روستا معلم روستای کوگان لرستان است.

می‌گوید یک روز که در مسیر رسیدن به روستا بود پرنده‌ای را می‌بیند که بی‌حال روی زمین افتاده.

پرنده‌ای که فقط تشنه بود و به خاطر گرما از حال رفته بود. همین ماجرا، بهانه‌ای می‌شود تا آقای روستا به فکر کاری بزرگ بیفتد.

او در مسیر خرم‌آباد به روستای کوگان آبشخورهایی را در بالای درختان، روی زمین و پای درخت‌ها گذاشت تا حیوانات در گرما تشنه نمانند.

آموزگار یک روستا در لرستان درسی بزرگ به همه ما داد

نماشای گلونی را دنبال کنید

همچنین برای آنها ظرف‌های مخصوص دانه هم مهیا کرد تا در فصل زمستان گرسنه نمانند و روی این ظرف‌ها نوشت«چشمه انتظار».

می‌گوید این نام را گذاشته تا یادمان باشد حیوانات از ما انتظاراتی دارند. اینکه به آنها آسیبی نرسانیم و به حفظ‌‌شان کمک کنیم.

این معلم مهربان و دلسوز در مدرسه روستا هم از آموزش دانش‌آموزان در خصوص حفظ محیط‌زیست غافل نبوده و بچه‌های مدرسه این روستا حالا خیلی چیزها درباره حفظ محیط‌زیست و حیات وحش می‌دانند.

وجود چنین آموزگارانی برای کشور و نظام آموزش و پرورش موهبتی بزرگ است.

چقدر جای خالی آنها در نظام آموزشی کشور حس می‌شود.

آموزگارانی که می‌توانند نسلی حافظ و حامی محیط‌زیست تربیت کنند. نسلی که آینده کشور را می‌سازد.

مسیر خرم‌آباد تا روستای کوگان حالا زیباتر از قبل شده.

آقای روستا می‌گوید حس دیدن پرنده‌ای که در این آبشخورها آب می‌نوشد و سیراب می‌شد وصف نشدنی است.

راست هم می‌گوید کمک به موجودات زنده حسی است که نمی‌توان توصیفش کرد؛ چیزی شبیه به لبخند خدا.

پایان پیام

نویسنده: راضیه حسینی