کلیپ سربازان گروه مارش را چه کسی منتشر کرده بود و چه بلایی بر سر آن‌ها آمد؟

کلیپ سربازان گروه مارش را چه کسی منتشر کرده بود و چه بلایی بر سر آن‌ها آمد؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها کافی است مطلب زیر را مطالعه کنید.

پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: یکی دو روزی است که کلیپی از سربازان ایرانی در حال نواختن موزیک در فضای مجازی دست به دست می‌شود. همه‌ی ما با دیدن این موزیک خوشحال شدیم.

ماجرای کلیپ سربازان گروه مارش

درون کلیپ مشاهده می‌کنیم که گروه مارش نظامی سربازان در حال نواختن آهنگی خاطره‌انگیز از گروه آریان است. فارغ از توجه به قوانین نظامی‌گری.

خلاصه این کلیپ دست به دست شد و همه داشتیم لذتش را می‌بردیم که ناگهان سر و کله‌ی اظهارنظرهای ناامیدکننده شروع شد.

یکی می‌گفت: الان که شما دارید می‌خندیدند قطعاً این سربازها رو انداختن تو گونی دارن می‌زنن.

یکی می‌گفت: راحت ۶ ماه اضافه خدمت رو شاخ‌شونه. دیگری می‌گفت: بیچاره شدن رفت و…

این‌ها نمونه‌ای است از طرز فکرهایی بعضاً اشتباه که در ذهن اکثر ما ثبت شده است.

ما به صورت ناخودآگاه فکر می‌کنیم تمام مدیران این سرزمین با کوچکترین خوشحالی و شادی به شدت مخالف هستند.

ما فکر می‌کنیم هرکس لبخندی به لب داشته باشد از نظر مدیران و مسئولان خونش حلال است.

اما باید قبول کنیم شرایط کمی تغییر کرده است. مدیران و مسئولان آن‌قدرها هم خشن و زمخت نیستند.

خلاصه اظهارنظرهای ناامیدانه داشت حال‌مان را می‌گرفت که ناگهان سردار کمالی وارد میدان شد.

معاون نیروی انسانی ستاد کل نیروهای مسلح یک استوری گذاشت و از این سربازان دفاع کرد.

وی حتا پا را فراتر گذاشت و اعلام کرد اضافه خدمت برای سربازان ممنوع است.

دل‌مان گرم شد. همین که یکی از بالاترین مقامات نظامی کشور چنین حرفی بزند قضیه تمام است.

اما باز اظهارنظرهای دوستان ادامه داشت.

اظهارنظهرها در مورد کلیپ سربازان

یکی می‌گفت: الکی می‌گه. جلوی مردم این‌ها رو می‌گن ولی بعداً دهن اون سربازها رو…

دیگری می‌گفت: گول این حرف‌ها رو نخورید. الان سربازهای بیچاره معلوم نیست توی کدوم سیاه‌چال زیر شلاق هستن.

باز دست‌هایمان شروع کرد به لرزیدن. نکند این‌ها راست می‌گویند؟

آخر با یک حالتی حرف می‌زنند انگار خیلی می‌دانند و از خیلی چیزها آگاه هستند.

تا اینکه خود آن سربازها در پیج اینستاگرام خود اعلام کردند سربازی‌شان تمام شده و هیچ کس هم به آن‌ها اعتراضی نکرده است.

خدا را شکر خوشحال شدیم و خواستیم از دیدن کلیپ لذت ببریم که باز دوستان ناامید آمدند.

یکی می‌گفت:

از کجا معلوم پیج سربازها تقلبی نباشه؟ پیج فیک زدن که از زبون اون بیچاره‌ها بگن چیزی نشده ولی بیچاره خانواده‌هاشون. الان حتماً نگران بچه‌هاشون هستن.

دیگری می‌گفت: شک ندارم این سربازها رو یا تهدید کردن یا با پول تطمیع کردن تا بیان این حرف‌ها رو بزنن.

یکی هم می‌گفت:

گول این حرف‌ها رو نخورید. سربازهای بیچاره اگر این حرف‌ها رو نزنن بیچاره‌شون می‌کنن.

برای حفظ جون خودشون و خانواده‌شون مجبورن این حرف‌ها رو بزنن.

عاقبت کلیپ سربازان گروه مارش

باز ما کُپ کردیم. قلب‌مان شدیداً می‌تپید. نکند این‌ها راست می‌گویند؟ اخر تعدادشان هم کم نیست.

تا اینکه تصاویری از پیام‌های رد و بدل شده‌ی سربازان با سردار کمالی در دایرکت منتشر شد.

اصلاً خودمان رفتیم و به پیج تک‌تک این سربازها سر زدیم.

دیدیم خدا را شکر همگی سالم و سلامت هستند.

حداقل جای کبودی‌ها در تصویر مشخص نیست(!). اوضاع داشت آرام می‌شد که باز نظریه‌پردازان ناامید آمدند.

یکی می‌گفت: حالا شاید الان باهاشون کاری نداشته باشن. ولی آب‌ها که از آسیاب افتاد می‌اندازنشون تو گونی.

دیگری می‌گفت:

بیچاره‌ها از فردا هرجا برن برای استخدام، بهشون می‌گن شما همونی نیستی که توی سربازی می‌رقصیدی؟ شرمنده استخدام بی استخدام.

یکی هم می‌گفت:

احتمالا کارت پایان خدمت این‌ها رو از درجه اعتبار ساقط کنن. حتا شاید گواهینامه‌شون رو هم پانچ کنن. شاید اصلاً بهشون اجازه ازدواج ندن. بیچاره‌ها تا آخر عمر دیگه نمی‌تونن زندگی کنن.

حالا ما ماندیم و یک کلیپ ساده و هزاران حرف عجیب و غریب. ما ماندیم و این که از آن کلیپ لذت ببریم یا نبریم.

حالا اگر از تک‌تک‌مان بپرسی، صبح تا شب از خاطرات خوب سربازی تعریف می‌کنیم. از اینکه با فرمانده می‌رفتیم گوشه‌ای سیگار می‌کشیدیم. از اینکه من با فرمانده‌م

اینجوری بودم. از اینکه توی پادگان کسی جرات نمی‌کرد به من حرف بزند.

از اینکه دو بار چک زدم زیر گوش فرمانده پادگان و…

ما هنوز باور نداریم که مسئولان ما تغییر کرده‌اند.

ما هنوز دنبال این هستیم که به زور ثابت کنیم ملت بیچاره و مظلومی هستیم.

ما انگار خودمان شادی را برای خودمان ممنوع کرده‌ایم.

پایان پیام