یافتن مروارید گرانبها چه شیرینی داشت و چرا در صدف قدیمی جستجو می‌کنند؟

به گزارش پایگاه خبری گلونی، یافتن مروارید گرانبها چه شیرینی داشت و چرا در صدف قدیمی جستجو می‌کنند؟

شیرینی یافتن مروارید گرانبها

موقعی که همه دور هم نشسته‌اند و محارها را باز می‌کنند، هرکس که مرواریدی کوچک و متوسط پیدا می‌کند، با سروصداهای توأم با شادی آن را درون ظرف مشترک قرار می‌دهد.

اما کسی یک مروارید درشت وگران قیمت پیدا کرده باشد، بلافاصله آن را رو نمی‌کند.

زیرا با نشان دادن آن می‌تواند از ناخدا شیرینی و انعام بگیرد از این رو مروارید را در دهان خود می‌گذارد و می‌گوید: «نخدا افلاگه!» (اصطلاحاً یعنی ناخدا شیرینی بده)

ناخدا شیرینی دادن را منوط به دیدن مروارید می‌کند و به نسبت قیمت آن، شیرینی مناسبی به یابنده می‌دهد. شیرینی افلاگه بیشتر یک لنگ، قتره و یا یک قواره پارچه است.

یافتن مروارید و پنهان کردن مروارید

موقع باز کردن محار به صورت دایره، پیرامون مجموعه محارها می‌نشینند.

گاهی اوقات، اتفاق می‌افتاد که یکی از کارکنان، وقتی مرواریدی پیدا می‌کرد، آن را در ظرف مشترک نمی‌انداخت، در این صورت یا مروارید را از داخل مروارید بیرون نمی‌آورد و صدف را در گوشه‌ای نگه می‌داشت و یا اینکه مروارید را به زمین می‌انداخت و روی آن را با خاک می‌پوشاند و در پایان کار یا فرصتی مناسب در جیب خود می‌گذاشت.

این کار بندرت اتفاق می‌افتاد.

چون حتی در صورت وجود چنین روحیه‌ای در یکی از همکاران، وضعیت نشستن همه بگونه‌ای بود که فرصت این کار پیش نمی‌آمد.

در هر صورت چنان که ناخدایی به یکی از کارکنان اعتماد نداشت، پنهانی به یک نفر سفارش می‌کرد که همیشه موقع باز کردن محار کنار او بنشیند و مواظبش باشد!

جستجو در صدف‌های قدیمی برای یافتن مروارید

با آن که صیادان موقع باز کردن محار به دقت لابه‌لای گوشه را جستجو می‌کنند، همیشه این احتمال وجود دارد که مرواریدی کوچک در لابه‌لای گوشه یک صدف از چشم آنها پنهان مانده باشد.

جستجو در میان صدف‌های خشکیده ممکن است یک سال بعد انجام شود. همان طور که قبلاً گفته شد، صیادان محارهای باز شده را بعد از جستجوی کامل در کنار کارگاه خود روی هم جمع می‌کند.

به این پشته صدف «فلگه» می‌گویند. صیادان در موقع بیکاری در میان فلگه‌های سال قبل به جستجو می‌پرداختند.

به این ترتیب که به تدریج آنها را در داخل نوعی الک بزرگ حصیری ـ که با برگ نخل بافته می‌شد و به آن «محشا» می‌گفتند ـ می‌ریختند و آن را الک می‌کردند. گاهی اوقات مرواریدی کوچک از زیر محشا به زیر می‌افتاد.

مطالب بیشتر از: بررسی صید مروارید در جزیره کیش(دُر معیشت)؛ مرضیه محمّدی،نادر کریمی، نوشین قاسمی وش

یافتن مروارید گرانبها چه شیرینی داشت و چرا در صدف قدیمی جستجو می‌کنند؟

پایان پیام