صدای استاد شجریان چگونه جاودانه شد

صدای استاد شجریان چگونه جاودانه شد

به گزارش گلونی نسل دهه هفتاد، نسلی‌است که شیرینی حضور خیلی از شخصیت‌های مهم را در هر عرصه‌ای نتوانست بچشد.

تا آمد از بازی مهدوی‌کیا و علی کریمی کیف کند، در وضعی اسف‌بار که شایسته هیچ‌کدامشان نبود، فوتبال خود را کنار گذاشتند.

تا آمدند به عادل فردوسی‌پور درود بفرستند، برنامه‌اش تعطیل شد.

در این میان اما صدای محمدرضا شجریان چیز دیگری است.

نه فیلم عباس کیارستمی است که علاقه‌مند خاصی داشته باشد و نه دریبل‌های علی کریمی که هر کسی را سر ذوق بیاورد.

صدای استاد بزرگان موسیقی سنتی امروز تنها چیزی است که احتیاجی به توضیح و تفسیر ندارد.

تنها کافی است به گوش هر انسانی بنشیند.

صدای استاد شجریان چگونه جاودانه شد

نسل هفتاد، نسلی که اولین روزه‌هایش را با ربنای شجریان افطار کرد و در روزهای دهه فجر «ایران ای سرای من» او را زمزمه کرد، این روزها کاری از دستش برنمی‌آید.

تنها می‌تواند روی ویدیوهای مختلف، شعر «تنت به ناز طبیبان نیازمند میاد» ادیت بزند و در صفحه‌اش پست کند.

هاج و واج به بزرگترها و نسل قبلش نگاه کند و دلیل بغض و گرفتگی آن‌ها را نفهمد، مثل همان سال‌های کودکی که به اشک ریختن آن‌ها با آهنگ مرغ‌سحر نگاه می‌کرد و دلیلش را مثل آن‌ها متوجه نمی‌شد.

اما انجام وظیفه‌اش در‌برابر نسل بعد راحت‌تر صورت می‌گیرد.

لازم نیست تاریخچه و افتخارات او را مو به مو توضیح دهد.

تنها کافی‌است صدای او را پخش کند که می‌خواند: «یارب امان ده تا باز بیند / چشم محبان روی حبیبان».

آن‌وقت است که روح چند نسل در فضا تازه می‌شود و این صدا جاودانه می‌ماند.

پایان پیام

نویسنده: سارا ملاعباسی