خاطرات کرونا

همان نیروهای تازه کار که مجرد هستند و بچه کوچک ندارن و جان‌شان مثل دیگران عزیز نیست در الویت رفتن به بخش کرونا بودند. روایت سال کرونا از زبان یک پرستار.

نگران تولد دو سالگیت بودم. نگران تنها شدنت، دلشکسته از رفتارها و وا مانده در حکمت خدا. نامه ای به فرزندم در یک سالگی کرونا.

چشمم از دریچه، شاید هم پنجره بزرگ، به بیرون افتاد. دامن آسمان خط خورده بود و نور کم‌رنگی بر حیاط خانه می‌تابید. کرونا بین چشم‌ و لبخند فاصله انداخته است.

لذت تجربه کسب علم با پیژامه گل ‌گلی. جذاب‌ترین قسمتش لم دادن زیر کولر با پیژامه گل‌گلی و موی گوجه شده بود، در حالی که استادت خیلی جدی داره صحبت می‌کنه.