مسعود توکلی

طبق معمول عده‌ای سودجو هم در کمین او نشسته‌اند تا از نقطه‌ ضعف‌هایش در زندگی سواستفاده کرده و جیبش را خالی کنند. واکسن کرونا و هزینه‌ های داوود بودن.
ادامه مطلب ...

یادم آمد کارمندان همین آقای فرهودی در انتظامات، دو سال پیش درخواست صندلی کرده بودند. بودجه‌ درمان گربه و حقی که باید گرفته شود.
ادامه مطلب ...

برای این‌که خیال‌تان را راحت کنم، ذائقه مصرف‌کننده داخلی هم کلا نسبت به چای خارجی تغییر کرده است. نه به چای کله مورچه ای.
ادامه مطلب ...

هنوز حرفش تمام نشده بود که یک آجر از سقف کنده شد و خورد توی سرش. خدا را شکر، سقف تحویل من نبود. طی شدن روند اداری در زمان زلزله.
ادامه مطلب ...

همین‌که خواستم حرفی بزنم، یک مشت پوست موز چپاندند توی دهنم و من را داخل همان سطل به دفتر مدیر انتظامات بردند. یک ترفند مدیریتی ساده.
ادامه مطلب ...

به‌ عبارتی من فقط ده ماه زمان داشتم تا سه فرزند به ناوگان بدبختی‌ام اضافه و آن را به کارناوال شادی تبدیل کنم. پاداش وسوسه‌ انگیز فرزندآوری.
ادامه مطلب ...

مرد حسابی، همه را به جان هم انداخته‌ای. آن‌وقت نشسته‌ای داری با خیال راحت می‌لنبانی؟ خرابکاری می کنم پس هستم! گزارش فساد و مستندات کپی شده.
ادامه مطلب ...

حدود 9 ماه از روزی که جنگ بین طبقات ساختمان شرکت علنی شد می‌گذرد. اداره کردن شرکت با چشمک زدن ساده.
ادامه مطلب ...

مدیر آمار گفت: «من از شما که دست‌تان توی کار است تعجب می‌کنم که چطور به آمار من اعتماد کردید». آمار درست و روده‌ های راست.
ادامه مطلب ...

یک عمر چای داده‌ام، آب و جارو کرده‌ام، تی کشیده‌ام، سرویس بهداشتی شسته‌ام. شما برای شرکت چه کرده‌ای؟ بدو برای قهرمانی من.
ادامه مطلب ...

داستان به سه سال و دو ماه پیش باز می‌گردد که آبدارخانه را تی کشیده بودم و در حالی‌که زمین هنوز خیس بود. سیلی پرماجرا و موز مدیرعامل.
ادامه مطلب ...

بعد از بحث و تبادل نظر آن‌ها و تکرار داستان «خودهویج‌پنداری» بیننده، مشخص می‌شود که عوامل هم پیشنهادی ندارند. زبان فارسی در خانه‌ آبا و اجدادی غریب است.
ادامه مطلب ...