نادر کریمی

آیاتی از قرآن که در آن به مروارید اشاره شده است: آیه ۲۳ سوره حج و سوره نحل آیه ۱۴ و سوره فاطر آیه ۳۳ و آیه ۲۴ سوره طور و سوره واقعه آیه ۲۳

کسی که شغلش خرید و فروش مروارید باشد را« طواش» می‌نامند. در جزیره کیش آنها بطور دسته جمعی خانه‌ای برای خود اجاره می‌کردند،

غواص‌های نیازمند، حتی در بهمن و اسفند هم به غوص ادامه می‌دادند. در فصل سرما صید مروارید امکان‌پذیر نبود از این رو غواص‌ها به صید صدف می‌پرداختند.

صیادان کیش به صدف مروارید «محار» می‌گویند و معتقدند محار از «مایه الحمراء» آب سرخ) یا «مایه العمره» (آب عمره) تولید می‌شود.

در کیش صید محار از اردیبهشت شروع می‌شود و حداکثر تا پایان آبان ادامه پیدا می‌کند. به آغاز زمان صید مروارید مدالغوص و به پایان دوره گفال الغوص می‌گویند.

در آب‌های اطراف کیش چند نوع کوسه زندگی می‌کند. صیادانی که در دهه‌های گذشته به غوص العود می‌رفتند، همیشه با خطر کوسه مواجه می‌شدند. حیوانات خطرناک دریا

ناخدا شیرینی دادن برای یافتن مروارید را منوط به دیدن مروارید می‌کند و به نسبت قیمت آن، شیرینی مناسبی به یابنده می‌دهد. شیرینی یک لنگ، قتره و یا یک قواره پارچه است.

 موقع پایان کار، زمانی که قرار است آخرین غوص انجام شود، ناخدا رو به غواص کرده و می‌گوید: اطلب الله تبت الاخیره (طلب کن از خداوند برای آخرین غوص).

شهرت غواصان کیش هم از نظر قدرت و مهارت بود و ناخداهای لنج‌های صیادی برای بکار گرفتن آنها رغبت زیادی از خود نشان می‌دادند. فقط محار و مروارید کیش معروف نبود.