یک مجله دهه هفتادی‌ها را به صحنه انتخابات آورد
اول از دو نفهمی برایتان بگویم شاید شما هم دچارش باشید:
ما بالاخره نفمیدیم ضریب جینی مهم است یا نه. در دوره احمدی‌نژاد که ضریب جیبی ۱۸۰ درجه زده بود و عنقریب بود که خشتک‌ها پاره بشود می‌گفتند ضریب جینی مهم نیست و ملت در رفاه و شهر در امن‌وامان است. حالا اما هر روز ضریب جینی می‌گیرند و بلوا می‌کنند که آی ضریب جینی بالا رفت و ملت مرد.
ما بالاخره نفهمیدیم استفاده از فضای مجازی برای تبلیغات انتخاباتی خوب است یا بد؟ یک سری می‌گویند در تبلیغات اینترنتی کاغذ مصرف نمی‌شود و شهر کثیف نمی‌شود اما خبر می‌رسد که ممکن است پنج‌شنبه و جمعه تلگرام نداشته باشیم.
یک مجله دهه هفتادی‌ها را به صحنه انتخابات آورد
دوم می‌خواهم از یک مجله برایتان بگویم که در عکس روی جلدش از قول دهه هفتادی‌ها چند جمله نوشته بود. یکی از آنها جمله‌ها این بود: دهه هفتادی به کسی رای می‌ده که: زیرآب فردوسی‌پور و ۹۰ رو به دلایل پشت پرده نزنه!
یعنی واقعا یه دهه هفتادی برای این که زیرآب ۹۰ و فردوسی‌پور نخورد می‌آید و رای می‌دهد؟ یعنی شما الان بخواهید یه دهه هفتادی رو مجاب کنید برود رای بدهد به او می‌گویید: برو رای بده چون اگر رای ندی یه عده میان زیرآب فردوسی‌پور و ۹۰ رو می‌زنن؟ بعد آن دهه هفتادی نمی‌ِزند زیر گوش شما؟ گمانم برخی قطعا نمی‌دانند دهه هفتادی‌ها چطور می‌اندیشیند.
خبر آخر امروز درباره ماجرای سگی است که همه یا فیلمش را دیده‌اید یا خبرش را خوانده‌اید. اما چیزی که می‌خواهم بگویم درباره وفاداری این حیوان است. اگر فیلم را دیده باشید متوجه شده‌اید که سگ با تمام کتک‌هایی که می‌‌خورد و دردی که می‌کشد باز هم می‌پرد پشت نیسان و از صاحبش جدا نمی‌شود. این سگ اگر می‌مرد هم فرار نمی‌کرد و یا دست صاحبش را گاز نمی‌گرفت. چون سگ است. سگی که حیوان است اما گاه تا نزدیک‌ترین مرزهای انسانی از خوش شرف نشان می‌دهد.
باقی بقای‌تان
رضا ساکی/ چیزنا chizna.ir