به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از روزنامهی وقایعتهرانیه، یکی از مشکلاتی که سیستم اداری کشور ما را دربرگرفته است، زیرآبزنی است. این پدیده سالهاست وارد ادارات ما شده است و قصد بازنشستگی هم ندارد. وقایعتهرانیه در این گزارش به این بلای خانمانسوز میپردازد.
یکی از کارمندان سینهسوخته به خبرنگار ما گفت: هشت سال است در این اداره کار میکنم و تا کنون ۷۶۸ بار زیرآبم را زدهاند. صبح چای میخوردم، عصر رئیس اداره زنگ میزند که شنیدم خیلی قند دوست داری. ظهر میروم سرویسبهداشتی، یک ساعت بعد تماس میگیرد که شنیدم دو پُرس دو پُرس غذا میخوری. خلاصه با وجود زیرآبزنهایی زیرآبزنها، وجدان کاریاش آنقدر بالا است که زیرآب خودش را هم میزند. حتی یک مرتبه نزدیک بود خودش را اخراج کند که مسئله با پادرمیانی مدیرکل حل شد. هیچکس به اندازهی زیرآبزنها کار مفید نمیکند و زیرآبزنهای ادارهی ما از استانداردهای بینالمللی هم پا را فراتر گذاشتهاند و جوری زیرآب میزنند که طاعون هم اینگونه مردم که در ادارهی ما مشغول هستند، پَشهها هم احساس امنیت نمیکنند. یکی از این را از بین نمیبُرد.
یکی از زیرآبزنهای حرفهای که جلوی در اتاق رئیس منتظر ایستاده بود به وقایعتهرانیه گفت: ۱۵ سال است که زیرآب میزنم و الان ۳ سالی میشود که عضو تیم ملی بزرگسالان هستم. وظیفهی ما زیرآبزنها بسیار سخت و طاقتفرسا است و من از مسئولین درخواست میکنم حق سختی کار ما را افزایش دهند، چراکه نیمی از کار ما پنهانی و نیم دیگر آن نامردی است. وی در پاسخ به این به این سؤال که بیشتر زیرآب چه کسانی را میزنید، گفت: صنف ما از عادلترینِ صنوف است و زیرآب همه را میزند ولی یک ضربالمثل قدیمی داریم که میگوید: «هرکس موفقتر، زیرآبش دلچسبتر».
مدیر کل ادارهای که زیرآبزنانش زبانزد خاص و عام هستند، در نشست مطبوعاتی خود عنوان کرد: ما کارمندان خود را در هنگام استخدام، در کنار تست اعتیاد به تست زیرآبزنی هم میفرستیم. آنها در این تست باید با دهانی بسته و تنها توسط چشم و ابرو، در یک دقیقه زیرآب ۶۰ نفر را بزنند. این عزیرانِ دل، قلب تپندهی ادارهی ما هستند و با حفظ سِمت، مغز متفکر ما نیز به حساب میآیند. آنها به ما کمک میکنند تا اِشراف کاملی به محیط زیرمجموعهی خود داشته باشیم. این غیورمردانِ مرامسرشت هیچ چشمداشتی در قبال زیرآبزنی خود ندارند ولی ما امتیازهای ناچیزی همچون وام، مسکن، سفرهای خارجی و پستهای مدیریتیِ مَشتی برای این دوستان در نظر میگیریم تا شاید بخش کوچکی از زحمات آنان را جبران کرده باشیم. این دُردانهگلهای باغ معرفت در سختترین شرایط هم به فکر زیرآبزدن هستند و بارها شده اشت که چهار طبقه را سینهخیز بالا میآیند تا به وظیفهی خود عمل کنند. به امید روزی که تمام کارمندان ایرانی زیرآبزن باشند.
در پایان این گزارش، خبرنگار ما که قصد داشت زیرآب ما را نزد سردبیر بزند، از روزنامه اخراج شد. بندهی خدا نمیدانست که ما خودمان سالهاست زیرآب میزنیم.
پایان پیام
گزارشگر: محسن فراهانی