شناسایی فضاهای استقراری ۴ هزار ساله در قم
در دهمین فصل کاوش‌های محوطه قلی درویش قم فضاهای استقراری و سازه‌های معماری جوامع مستقر در ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد شناسایی شد.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، محوطه قلی درویش در حاشیه جنوب شرق شهر قم و در ورودی جمکران واقع شده است.
سیامک سرلک سرپرست هیئت باستان شناسی منطقه قلی درویش گفت: کاوش‌های فصل دهم، با هدف ادامه کاوش‌های فصول پیشین مبنی بر شناخت بیشتر و دقیق‌تر دوره گذار از عصر مفرغ به عصر آهن متمرکز شده است و محدوده زمانی که حدوداً از ۲۰۰۰ تا ۱۵۰۰ قبل از میلاد را در بر می‌گیرد.
شناسایی فضاهای استقراری ۴ هزار ساله در قم
به گفته وی این دوران یکی از دوره‌های کم شناخته در مطالعات باستان شناسی ایران، به‌ویژه در حوزه فرهنگی فلات مرکزی به شمار می‌رود.
سرلک افزود: شواهد و مدارک کاوش در محوطه‌های عصر مفرغ پایانی مناطق و حوزه‌های فرهنگی مختلف کشور نیز مبین آنست که اکثر محوطه‌های این دوره با آغاز هزاره دوم ق.م دچار نوعی افول یا گسست فرهنگی می‌شوند و به همین دلیل تبیین روند شکل‌گیری محوطه‌های عصر آهن و توجیه و تفسیر چگونگی تحولات فرهنگی در پایان عصر مفرغ و آغاز عصر آهن، یکی از چالش‌های مطالعاتی این دوره محسوب می‌شود.
به گفته این باستان‌شناس در وضعیت فعلی مهمترین نظرات ارائه شده در این رابطه متکی است بر دو فرضیه اصلی متکی است که یکی منشأ فرهنگ‌های عصر آهن آغازین را در بطن فرهنگ‌های عصر مفرغ پایانی جستجو می‌کند و به تعبیر دیگر به تطور درون فرهنگی گرایش دارد.
وی افزود: فرضیه دیگر به دگرگونی فرهنگی و تمایز بین این دو قائل است و منشأ فرهنگی عصر آهن آغازین را مستقل از فرهنگ‌های عصر مفرغ جدید می‌داند.
وی در ادامه گفت: مجموع مدارک و شواهد به دست آمده از این دوره می‌تواند آگاهی‌های موجود در ارتباط با تبیین چگونگی روند تحولات فرهنگی پایان عصر مفرغ و آغاز عصر آهن را افزایش دهد.
سرلک تصریح کرد در فصل دهم، همچنین مراحل حفاظت و مرمت بقایای معماری به دست آمده از فصل‌های گذشته در دست انجام است.
مجوز کاوش وشناسایی محوطه قلی درویش جمکران قم توسط رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.
پایان پیام