پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: بعضی رسانه‌ها هستن که تو آسمون ارتباطات و رسانه‌ها مثل آفتاب درخشان می‌درخشن. از بس که زردن این لامصب‌ها.
یعنی انگار چند نفر توی کوچه جلوی در خونه‌شون دور هم جمع میشن و همون طور که دارن سبزی پاک می‌کنن و در مورد خال لپ اصغر آقا بغال حرف می‌زنن، در مورد خط و مشی رسانه‌شون هم تصمیم‌گیری می‌کنن.
این خورشیدهای تابان، فلان بازیگر رو به یه کافه دعوت می‌کنن و براش تولد آنچنانی می‌گیرن و فیلم مراسم رو تو رسانه‌شون پخش می‌کنن. انگار مردم ما به جز دیدن مهراب قاسم‌خانی در حالی که لپش رو باد کرده تا شمع کیک تولدش رو فوت کنه، هیچ دغدغه‌ی دیگه‌ای ندارن. الآن بعضی از دوستان لب به اعتراض باز می‌کنن که همه‌ی رسانه‌ها هم که نباید در مورد سیاست و اقتصاد و آلودگی هوا و محیط زیست کار کنن. مردم تفریح می‌خوان، شادی می‌خوان، بزن و برقص می‌خوان. خدمت این عزیزان باید عرض کنیم که: آره. ما هم این‌ها رو می‌خواییم، مخصوصاً مورد آخرش رو؛ اما به نظر شما هدف این رسانه‌ها واقعا شاد کردن دل من و شماست؟
نه داداش گلم. این رسانه‌ها طبق یه فرمول ساده دارن فعالیت می‌کنن. یعنی از یه کافه پول می‌گیرن و فلان بازیگر رو به اونجا دعوت می‌کنن تا واسش جشن تولد بگیرن. تمام خرج هم با خود کافه. بازیگر بنده‌ی خدا هم که از خداشه یکی واسش تولد بگیره و بهش کادو بده. بعد این عزیزان خورشید تابان از مراسم فیلم می‌گیرن و تو رسانه‌شون با یه تیتر زردتر از خورشید تابان منتشر می‌کنن.
از طرفی هم وقتی اون رسانه به دلیل تیترهای خورشید تابانی پربیننده و پر مخاطب شد، باز از تبلیغات و آگهی‌های فراوون کسب درآمد می‌کنن. یعنی خورشید تابان راضی، فلان بازیگر راضی، کافه و کافه‌دار راضی، گور بابای ناراضی.
این وسط شادی و تفریح مردم و بزن و برقص بهونه است برای کلیک بیشتر و درآمد بیشتر. وگرنه شما یه مراسم سالم و به دور از سواستفاده‌های مالی ترتیب بده، اگر من نیومدم اون وسط باباکرم نرقصیدم شما تف کن تو صورت من.
پایان پیام