گویش های منطقه زاگرس و ادعاهای بزرگ و نسنجیده درباره ارتباط با زبان های باستانی ایران
توصیه‌ای دلسوزانه به اهل قلم درباره ادعاهای زبانی بی‌اساس در زاگرس
پایگاه خبری گلونی؛ غلامرضا مهرآموز: بسیار اتفاق افتاده است و کماکان اتفاق می‌افتد که درباره ارتباط زبان ها یا گویش های منطقه زاگرس با زبان های باستانی ایران ادعاهای بزرگ و نسنجیده ای به عمل می آید.
این ادعاها را کسانی انجام می دهند که مدعی تخصص در زبان های باستان و ارتباط آن با زبان‌های دوره معاصر هستند.
در حالی که وقتی نظرات آنها را با داده های عینی و مستند و شیوه های معتبر زبان پژوهی بررسی می کنیم به عینه مشخص می‌شود
که این افراد نه از واقعیت زبان باستانی خبر دارند و نه بهره ای از زبان شناسی و روش تحقیق در زبان دارند.
بلکه اطلاعات ضعیف جسته گریخته ای را از زبان این و آن شنیده‌اند یا از منابع نامعتبر چیزهایی خوانده‌اند.
سپس آن را با تعصبات قومی خود یا حتی اغراق و جعل آمیخته اند و به صدور نظرات عوام پسند ولی پوچ و بی اعتبار درباره زبان مادری خود می‌پردازند.
سخنانی که در بین هواداران ناآگاهشان تولید هیجان و تشویق می کند ولی موجب تاسف دانایان می شود.
ادعاهایی درباره گویش های منطقه زاگرس
همه ما ادعاهای زیر را کمابیش شنیده‌ایم:
فلان زبان/گویش زاگرسی زبان هخامنشیان یا ساسانیان بوده است.
فلان پادشاه باستانی به فلان زبان/گویش زاگرسی سخن گفته است.
فلان زبان/گویش زاگرسی تنها بازمانده یا نزدیک ترین زبان به فلان زبان باستانی است.
وجه مشترک این ادعاها فهرست کردن لغاتی مشترک یا مشابه از زبان مادری خود با زبان باستانی است.
وجود یک سری واژگان مشترک با زبان های باستانی خاص هیچ زبانی نیست همه زبان ها و گویش های ایران و جهان با زبان های باستانی هم خانواده خود اشتراکات واژگانی دارند.
زبان هیچ قومی در آزمایشگاه تولید نشده است.
یکی از زبان هایی که در منطقه زاگرس ادعاهای توهم آمیز و فخرفروشانه مبنی بر مصادره یا وراثت انحصاری از آن می شود زبان اوستایی است.
ادعاهایی درباره زبان اوستایی
زبان ما همان زبان اوستایی است!
زبان ما نزدیک ترین زبان به اوستایی است!
زبان ما لهجه ای از اوستایی است!
سروده های زرتشت به زبان ما بوده است!
حتی یکی ادعا کرده بود:
پهلوی و اوستایی لهجه هایی از زبان ما بوده اند!
هدف از این ادعاهای جعلی و بی اساس هم یک چیز است: ما قومی باستانی یا باستانی ترین قوم هستیم و بعد مصادره تاریخ و باستان
حال ما به بررسی صحت یا سقم این ادعاها می پردازیم:
۱_در زبان اوستایی مفرد، مثنی( مانند عربی) و جمع وجود دارد. در کدام زبان یا گویش زاگرسی مثنی وجود دارد؟
بگذریم از اینکه علائم جمع در اوستایی با علائم جمع زبان های زاگرس تفاوت دارد
۲_در زبان اوستایی کلمات به سه جنس مذکر، مؤنث و خنثی تقسیم می‌شوند. کدام زبان زاگرس اسامی را به مذکر، مؤنث و خنثی تقسیم بندی می‌کند؟
۳_در زبان اوستایی اسم ها در هشت حالت دستوری(case) مختلف صرف می شوند این حالت ها عبارتند از:
فاعلی(nominative)
مفعولی (accusative
بایی(instrumental)
برایی(dative)
ازی(ablative)
اضافی(genitive)
اندری(locativ)
ندایی(vocative)
مثلا صرف واژه اسپ( اسب) در حالت فاعلی مفرد aspo، فاعلی مثنی aspa، مثنی برایی aspaeibia، جمع برایی aspāiš، مفرد اضافی aspahe،
مثنی اضافی aspaiiā و جمع اضافی aspanam می‌شود
می‌بینید که چه دستور زبان فوق العاده پیچیده‌ای دارد حتی بسیار پیچیده تر از عربی!
هیچکدام از زبان ها و گویش های زاگرسی صرف حالت دستوری کلمات حتی یک مورد هم ندارد،چه رسد به هشت مورد!
این فقط گوشه‌ای از تفاوت های اوستایی با زبان ها و گویش های منطقه زاگرس بود
ای اهل قلم زاگرس!
وقتی تخصص در امری نداریم مخاطبان خود این بندگان خدا را با اطلاعات به ظاهر درست ولی در اصل نادرست و مجعول گمراه نکنیم.
زیرا آنها به ما اعتماد کرده اند. بذر محبت بکاریم نه تخم نفاق و کینه.
با جعل و توهم و تفرقه تیشه به ریشه زاگرس نزنیم.
پایان پیام