بزرگان موسیقی کشور را گذاشتند روی پاکت چیپس پس باید نگران بود
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: تصویر را ببینید. عکس روی یک چیپس است. نقشی از استاد بنان و استاد جلیل شهناز و استاد بهاری روی پاکت یک چیپس.
بزرگان موسیقی کشور را گذاشتند روی پاکت چیپس پس باید نگران بود
آخر چیپس و پفک را چه به موسیقی سنتی ایران؟ چیپس و پفک را چه به هنرمندان بزرگ این کشور؟
چه ارتباطی میان این دو موضوع وجود دارد؟ چه کسی چنین پیشنهادی داده است؟
چه کسانی چنین اجازه‌ای به این شرکت داده‌اند؟
گویا یکی از تولیدکنندگان چیپس و پفک برای فروش بیشتر خود می‌خواهد از این بزرگان مایه بگذارد.
آیا جای عکس این هنرمندان روی پاکت چیپس و پفک است؟ یا در وسط بهترین و بزرگترین میدان شهر؟
طبق کدام قاعده تصویر این عزیزان را روی پاکت چیپس چاپ کرده‌اند؟ کجای دنیا شاهد چنین اقداماتی هستیم؟
آیا دیده‌اید در آلمان عکس بتهوون را بزنند روی بسته‌ی بیسکویت کرم‌دار؟
آیا در روسیه تصویر چخوف و داستایوفسکی و تولستوی را می‌زنند روی بستنی کیم؟
پس این چه ایده‌ی کثیفی است که در ذهن این تولیدکننده نقش بسته است؟
این چه حربه‌ی ناجوانمردانه‌ای است برای قالب کردن محصولات نامرغوب‌شان؟
این چه یادبود ناپسندی است برای فروش باد و ذرت دامی این شرکت‌ها؟
شاید این اتفاق برای خیلی‌ها مهم نباشد. شاید بی‌خیال از کنار این ماجرا عبور کنند. شاید بگویند ما زیادی شلوغش کردیم. اما باید نگران بود.
باید ناراحت شد. چه تضمینی هست که فرداروزی تصویر هنرمند محبوب شما روی شیشه‌ی خیارشور حک نشود؟
آن هم با چه بهانه‌ای؟ با بهانه‌ی زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره‌ی هنرمند محبوب‌تان.
آن‌وقت این شمایید که شلوغش خواهید کرد. این شمایید که ناراحت می‌شوید.
آن‌وقت دیگر شما تصویر فرد محبوب‌تان را روی دیوار موزه و تندیس‌های
بزرگ شهر نمی‌بینید. بلکه باید عادت کنید تصویرش را روی شیشه‌ی خیارشور ببینید.
باید عادت کنید تصویر شخصیت محبوب‌تان را درون سطل‌های زباله ببینید. حالا دیگر خود دانید.
پایان پیام