رونی کلمن: در اماکن تاریخی نوازندگان واقعا اشتباه می‌زنند!
به گزارش گلونی بعضی‌ها فکر می‌کنند شوخی با جراید، یا به‌اصطلاح طنازانه‌تر و گل‌آقایی‌اش، «انگولک به جراید»، پدیده‌ای است که طنزنویسان مبدع آن بوده‌اند، ولی این‌طور نیست.
این گونه‌ی طنز هم، شاید مثل همه گونه‌های دیگر آن، از دل جامعه و مردمانش بیرون آمده است.
مثلا دیده‌اید که پدربزرگتان پای اخبار تلویزیون یک جاهایی یک‌دفعه می‌گوید: «زرشک!» یا «آره جان فلان فک و فامیلت!»؟ انگولک به جراید در همان‌جا متولد می‌شود.
در اماکن تاریخی نوازندگان واقعا اشتباه می‌زنند!
یک مجموعه از این نوع شوخی‌ها را هم ما برای شما آماده کرده‌ایم.
۱. بهبود نسبی وضعیت اقتصادی بی‌هزینه نخواهد بود. (آرمان ملی)
مردم: این وضعیت اقتصادی ناقلا، هم بدتر شدنش برای ما هزینه دارد و هم بهتر شدنش؟
۲. تعطیلات نیم‌بند دردی را درمان نمی‌کند. (آسیا)
گلونی: ولی به همین هم پای‌بند نیستیم!
۳. برگزاری کنسرت در اماکن تاریخی اشتباه است. (گلونی)
رونی کلمن: در اماکن تاریخی نوازندگان واقعا اشتباه می‌زنند!
۴. اعتصاب غذا در مسؤولین باب شود مشکل مملکت حل می‌شود! (گلونی)
گلونی (با حفظ سمت): مشکل کمبود مواد غذایی یا همه مشکلات؟
۵. بافت تاریخی خرم‌آباد در چه وضعیتی قرار دارد؟
گلونی: متأسفانه نه خرم است، نه آباد!
۶. خوانندگی علی نصیریان درس‌های زیادی به ما می‌آموزد. (گلونی)
گلونی (با حفظ سمت): از جنس همان درس‌هایی که بازیگری فرزاد فرزین به ما آموخت!
۷. «مربای شیرین» را به دوستان هدیه بدهید. (گلونی)
الف ط: ما دوستانی داریم که اگر بخواهند کارخانه‌ی مرباسازی را هم به نامشان می‌زنیم.
۸. ایده آویزان کردن رانت‌خواران در شهر! (آفتاب یزد)
گلونی: آدم آویزان را چطور می‌شود دوباره آویزان کرد؟
۹. مسیر بورس تا پایان سال به کدام سمت است؟
گلونی: همان مسیر همیشگی در سریال‌های ایرانی: انتهای راهرو دست راست!
۱۰. زنان پشت سد مردان (اعتماد)
گلونی: برای حل این مشکل، جای یک پترس فداکار پشت این سد خالی است!
۱۱. لغو تحریم‌ها و بازگشت ایران به تعهدات زمان‌بر نیست. (ایران)
رئیس سابق مجلس: دقیقا! خانه پرش بیست دقیقه!
۱۲. روحانی: زمینه‌های بهبود اوضاع فراهم شده است. (جمهوری اسلامی)
گلونی: خداقوت ولی اصلا به «زمینه‌ی بهبود» نمی‌خورد که فراهم شدنش ۸ سال طول بکشد!
۱۳. همزیست باشیم با کرونا! (خراسان)
گلونی: حالا که دوزیست شده‌ایم در خشکی و الکل می‌گویید؟
پایان پیام
نویسنده: مسعود توکلی