جدایی قفقاز و هرات از ایران به دلیل مسائل قومی بود؟
به گزارش گلونی رضا موذن زاده در صفحه شخصی خود نوشت: در سده‌های اخیر یک وجب از خاک این کشور به علت مجعولاتی همچون تمرکز گرایی یا بی‌‌عدالتی یا عدم توجه به زبان، فرهنگ بومی و محلی و خرده فرهنگ‌ها جدا نشده است.
بلکه به علت بی‌کفایتی و بی‌تدبیری زمامداران امور و استعمار بیگانه این جدایی‌‌ها رخ داده است، روزگاری مردمان این مرز و بوم علف خوردند و خاک به بیگانه ندادند آدرس بیراهه به مردم ندهید!
در بین اقوام ایرانی الحق و الانصاف آذری‌ها جزو برخوردارترین‌ها هستند و مناطق شمال غرب ایران در مقایسه با همه مناطق و استان‌های مرزی ایران همچون کردستان، ایلام، لرستان، خوزستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، هرمزگان، خراسان شمالی، خراسان جنوبی و … از سطح رفاهی و امکاناتی بسیار بالاتری برخوردار است و حتی حجم بالای تجارت و اقتصاد پایتخت در دست آذری‌هاست.
اینکه ما باید پیشرفت کنیم و خیلی بهتر از امروزمان باشیم شکی در آن نیست اما اگر منصفانه به مقوله نگاه کنیم این کندی در پیشرفت حاصل تمرکزگرایی است یا مدیران و نمایندگان ناکار آمد؟
جدایی قفقاز و هرات از ایران
روزی در همین تبریز برای خود شیرینی بودجه قابل توجهی را به پایتخت باز می‌گردانند که ما نیازی نداریم اما بلافاصله نمایندگان اصفهان آن بودجه رو درو می‌کردند!
اینکه تبریز چند برابر اصفهان بودجه مالیاتی کشور را تامین می‌کند حاصل تمرکز گرایی است یا نگاه خود شیرین مآبانه دستندرکاران بومی؟
اینکه در تبریز قوانین بیمه‌ای از جمله بیمه‌های درمانی سرسختانه‌تر از سایر نقاط کشور انجام می‌گیرد حاصل تمرکزگرایی است یا زمختی مدیران محلی؟
اینکه پرو‌ژه تبریز ۲۰۱۸ با شکست مواجه می‌شود حاصل تمرکز گرایی است یا مدیران نالایق بومی؟
اینکه جمعیت قابل توجهی از تبریز از دست اقلیت پان ترک فرار کردند و رفتند در تهران ساکن شدند حاصل تمرکزگرایی است یا تنگ نظری پان ترک‌ها و چوب لای چرخ گذاشتن آنها بر سر راه تجار، نخبگان و اندیشمندان؟
اینکه بروکراسی اداری در این منطقه بر سر راه کارآفرینان و تجار مانع تراشی می‌کند حاصل تمرکزگرایی است یا مدیران ناکارآمد؟
حتما شما هم مردمان زیادی دیده‌اید که در این شهر اجازه داده نشده از سمت کارمند عادی ارتقا داده بشوند اما بعد مهاجرت به تهران، مدیر کل شده‌اند و قله‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری پیموده‌اند!
برای پیشرفت‌مان اصلاح رویه باید داشته باشیم و خلاصه به مردم آدرس غلط ندهید.
اندوه دل نگفتم الا یک از هزاران…
پایان پیام