سروتین آناتولی خفاشی شکافزی
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است دربارهی سروتین آناتولی آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول سر و بدن ۶۱ تا ۷۷ میلیمتر، طول ساعد ۴۳ تا ۵۲ میلیمتر، طول دم ۴۲ تا ۵۹ میلیمتر و وزن ۱۴ تا ۲۱ گرم.
سروتینی با جثه متوسط و کوچکتر از E.serotinus اما بزرگتر از E . bottae.
پوزهای کوتاهتر و گوشکی باریکتر از E. serotinus دارد.
پردههای بال، صورت و گوشهایش کاملا سیاه و در تضاد با رنگ روشنتر موهای بدن هستند.
موهای پشت کوتاهتر (هشت و نیم میلیمتر) از E . serotinus و دورنگ با بن قهوهای و نوک عسلی تا طلایی.
موهای سطح شکمی سفید چرک.
سروتین آناتولی
رنگ بدن افراد جوان در مجموع تیرهتر و خاکستریتر و تضاد سطوح شکمی و پشتی در آنها کمتر است.
نوک آلت تناسلی نر به وضوح پهنتر است.
عرض جمجمه بیشتر و جعبه مغزی بلندتر از E . bottae است.
طول ردیف دندانی آرواره بالا کمتر از ۷ میلیمتر.
دومین دندان پیش در آرواره بالا کوچک است و به زحمت به دندانه دوم نخستین دندان پیش میرسد.
ویژگیهای زیستی: سریع پرواز میکند در خوابگاه با خفاش نعل اسبی بزرگ، پیپیسترل ساوی و گونههای مختلف جنس مایوتیس شریک میشود خوابگاه آن اغلب کاملا روشن است.
عمدتا از نازکبالان و پس از آن از قاببالان (سوسکهای طلایی)، راستبالان، نیمپالان (ساسها) و دوبالان تغذیه میکند.
به نظر میرسد رژیم غذایی بسته به منطقه و فصل تغییرات زیادی نشان میدهد.
با اینکه اغلب انفرادی زندگی میکند و تنها مشاهده میشود کلنیهای زایمان آن از ۱۵ تا ۲۰ ماده تشکیل میشود. معمولا در خرداد دو نوزاد به دنیا میآورد .
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: این خفاش ساکن مناطق ساحلی، بوتهزارهای نوع مدیترانهای، جنگلهای بلوط زاگرس و دامنههای صخرهای کوهستانی است.
احتمالا در اصل خفاشی شکافزی است.
در شکافهای دیوار و سقف ویرانههای باستانی، زیر پلها و احتمالا شکافهای باریک دیوارههای سنگی میخوابد.
بر فراز مناطق باز و همچنین اطراف چراغهای تیر برق، در امتداد صخرهها و پوشش گیاهی خوراک جویی میکند.
از هم سطح دریا تا ارتفاع ۱۸۵۰ متری گزارش شده است.
در ایران چندان فراوان نیست و تاکنون از استانهای کرمانشاه، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، فارس و کرمان گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: در فهرست سرخ IUCN به عنوان زیرگونه ای از E. bottae در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
گونهای نسبتا کمیاب با پراکندگی گسترده است و هیچ خطر مهمی آن را تهدید نمیکند.
ممکن است مرمت آثار باستانی آن را تهدید کند.
پایان پیام