به گزارش پایگاه خبری گلونی، ۲۸ مرداد سال گذشته بود که یک درخت بلوط ۴۵۰ ساله در خرمآباد در مسیر جاده جدید خرمآباد به الشتر قرار گرفت اما قطع نشد. پیگیریهای فعالان محیط زیست و پایگاه گلونی باعث شد مسئولان اداره کل راهوشهرسازی استان و پیمانکار پروژه، این درخت را حفظ کردند. بعد از آن همه آتشسوزی در سال گذشته به پیشنهاد پایگاه خبری گلونی، نام این درخت «ویردار» شد، یعنی نگهبان جنگل.
حالا نزدیک به ده ماه از این موضوع گذشته است ولی مسئولان پروژه راهسازی و پیمانکار آن به وعده خود عمل نکردهاند و ویردار بدون حصار باقی مانده است.
در این مدت انواع بلاها را رهگذران و اهالی بر سر این درخت بلوط آوردهاند. در ابتدا با خراشیدن و تکه کردن بخشی از پوستهی آن شروع شد و کار به ریختن روغن سیاه به پای این درخت رسید.
مصیبت تازهی ویردار، اسپری کردن رنگ بر روی تنه آن است. اوضاع ویردار اگرچه در ظاهر بهدلیل بلاهای ذکر شده بسیار بحرانی به نظر میآید، ولی این درخت بلوط، همچنان استوار و سبز مانده است.البته این استقامت هم حدی دارد و اگر برای ویردار فکری نشود بیم آن میرود خسارات بعدی جبرانناپذیر باشند.
نام این درخت به عنوان نمادی از محیط زیست استان بلکه کشور بر سر زبانها افتاده است تا جایی که در نمایشگاه مطبوعات و نمایشگاه بینالمللی محیط زیست، سرکار خانم دکتر ابتکار ریاست محترم سازمان محیط زیست کشور جویای وضعیت ویردار در غرفه گلونی شدند.
بدیهی است که یک رهگذر و یا اهالی منطقه وقتی به اهمیت وجودی این درخت پی ببرند و به آنها گفته شود که ویردار فقط یک درخت نیست بلکه سمبلی از جنگلهای بلوط است و بعدها میتواند به یک جاذبهی گردشگری تبدیل شود، سعی در تخریب آن نمیکنند. این کار را میشود با نصب یک تابلو که شرح مختصری از سرگذشت این درخت در آن آمده است و حصارکشی اطراف آن چه با نرده و یا بتن انجام داد. کاری که شاید سه چهار روز بیشتر زمان نبرد و هزینه زیادی هم به استان وارد نمیکند.
پایان پیام