کنسرت «ایرج رحمانپور» در کرمانشاه

به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از موسیقی ایرانیان، «ایرج رحمانپور» خواننده‌ی پیشکسوت موسیقی لرستان و گروه موسیقی «راهو» طی دو روز از آخرین هفته‌ی مرداد ماه سال جاری، برای اولین بار در «کرمانشاه» به اجرای کنسرت می‌پردازند.

احسان عبدی‌پور، نوازنده‌ی سرنا و سرپرست گروه موسیقی محلی «راهو» با اعلام این خبر گفت: «این کنسرت به تهیه کنندگی سید سعید قاسمی – ازهنرمندان لرستانیِ ساکن کرمانشاه- در دو بخش «ماهور» و «شور» و طی دو تاریخ ۲۲ و ۲۳ مرداد ماه در تالار «انتظار» شهر کرمانشاه به روی صحنه می‌رود.»

وی افزود: «بخش ماهور، بیشتر شامل قطعاتی از موسیقی اصیل لرستان و بخش شور این مجموعه از قطعات موسیقی لکی تشکیل شده است. فضای غالب ملودی‌ها حال و هوایی فولکلور دارد لیکن با تنظیم‌های تازه‌ای از «همایون پشتدار» و بخشی دیگر به تنظیم بنده ارائه می‌گردد.»

عبدی‌پور که علاوه بر سرپرستی، نوازندگی سُرنا را در این مجموعه بر عهده دارد، در معرفی دیگر اعضای گروه «راهو» گفت: «استاد ایرج رحمانپور (آواز)، همایون پشتدار (کمانچه و تنظیم)، مرتضی نعمتی (سنتور)، حمید سلیمانی (تار)، احمد رنجبر (عود)، شهاب خاکسار (تنبک)، سام ابدالی (دهل) و علیرضا حیدری (دف) در این کنسرت به هنرنمایی خواهند پرداخت.»

این نوازنده با اشاره به حضور استاد رحمانپور در این کنسرت ادامه داد: «مهم ترین شاخصه‌ی کنسرت آینده‌ی ما حضور درخشان استاد ایرج رحمانپور و ویژگی‌های منحصر به فرد آوازخوانی ایشان است. استاد رحمانپور از شاعران و ترانه سُرایان تاریخ دار لرستان و منطقهء لک نشین می‌باشند که به لحاظ آواها، هوره خوانی‌ها -اهوره خوانی‌ها- و موره خوانی‌های منطقهء زاگرس نشین، یکی از نامدارترین شخصیت‌ها هستند و فی‌الواقع توانسته‌اند هوره خوانی را به عنوان باستانی‌ترین آوازهای لرستان و شاید یکی از قدیمی‌ترین آواهای بشری، به موسیقی امروز بازگردانند و وجود و اهمیت آن را به این عرصه یادآور شوند. از دیگر شاخصه‌های این نوع موسیقی به نظر شخصی بنده البتّه، می‌توان به دو ساز همیشگی و اصیل کمانچه و سرنا اشاره کرد. به بیانی دیگر آواز، کمانچه و سُرنا در موسیقی مقامی زاگرس نشینان نقش مهمی را ایفا می‌کنند. به طور مثال در خصوص ساز سُرنا می‌توانم این نکته‌ی مثبت را یاد آور شوم که این ساز همراه همیشگی مردم لرستان بوده و هست و در آداب و عادات و رسوم زندگی آنها ریشه دارد و اخیراٌ توجه طرفداران بی‌شماری را در میان جوانان به خود جلب کرده است، دوره‌های آموزش موسیقی در بخش مُعتنی بِهی به این ساز اختصاص داده شده، در کنسرت‌ها و آلبوم‌ها به این ساز اقبال نشان داده می‌شود و به مجموعاٌ نسبت به گذشته، رسمیت بیشتری یافته است. همانطور که کمانچه در میان مردم خرم آباد و لرستان از ارزش و اعتبار شایسته‌ای برخوردار است.»

از اجراهای بعدی این گروه پس از کنسرت کرمانشاه از عبدی‌پور پرسیدیم و وی پاسخ گفت: «به فاصله‌ی زمانی کوتاهی پس از این کنسرت قرار است به اجرا در تالار «ایوان شمس» تهران نیز بپردازیم. البته در خواست ما برای اجرا در «تالار وحدت» بود لیکن به دلیل مقارنت‌های زمانی با کنسرت‌های دیگر این امر میسر نگردید.»

وی در پایان خاطر نشان کرد: «شاید تنها باید به اطلاع رسانی در مورد این کنسرت اکتفا می‌کردم اما حال که یک فرصت خبری مهیا شده می‌خواهم چند مورد را متذکر شوم. امیدوارم موسیقی مقامی و محلی لرستان در مقام شایسته‌تری قرار گرفته و حمایت شود. موسیقی هوره و دیگر سبک‌های مشابه از موسیقی لرستان در حال حاضر در اصلی‌ترین و بکرترین شکل خود ارائه می‌گردد. اساتید بزرگ و ارزنده‌ی فعال در این موسیقی و همچنین جوانانی که به موسیقی اصیل مرز و بوم خود علاقمندند نیازمند حمایت جدی مسئولین و متولیان امر در عرصه‌ی موسیقی هستند و به نظر بنده به جای آنکه به دنبال دعوت از هنرمندان موسیقی دیگر کشورها برای اجرا در ایران باشیم، این اساتید و گنجینه‌های موسیقی محلی را دریابیم. بی‌شک بزرگان موسیقی کشورهای دیگر نیز قابل احترام و تقدیرند و حضورشان در کشورمان از لحاظ تبادلات هنری و فرهنگی مفید خواهد بود لیکن نه آن زمان که بزرگانی همطراز با آنها در کشور داریم و چه بسا از وضعیت و فعالیت‌هاشان غافل. چه در واقع «چراغی که به خانه رواست…»… یک نوازنده‌ی دودوک‌نواز از کشوری دیگر را برای اجرا به ایران دعوت کنیم اما پیشکسوتان سرنا نواز و دونلی نواز و … در سکوت خانه نشین باشند یا زمانی به یادشان بیفتیم که دیر شده باشد. ما اساتیدی چون زنده یاد شاه میرزا مرادی داشته ایم، یا نوازنده‌ی امروزی‌تر از ایشان، «برخوردار نوریشاد» که چندی پیش در گذشت و در یک مراسم خاکسپاری بسیار مختصر -همچون زندگی‌اش- مشایعت شد، ایشان نیز در نوع خود بی‌نظیر بود و بی‌شک شایسته‌ی استقبال بیشتری از مسئولین. یا استاد «شیر محمد سپندار» که شرایط معیشتی در خوری نداشته و با بساطت تمام به گذران زندگی مشغول است. لذا بنده به عنوان یکی از نوازندگان در عرصهء موسیقی فولکلوریک عرض می‌کنم ما خیلی تلاش‌ها در این زمینه داشته‌ایم و همچُنان داریم. از وقت و زندگی و جوانی‌مان مایه گذاشته‌ایم. باور کنید از ساز سُرنا به سختی استقبال می‌شد. شاید خیلی‌ها به این ساز، صدادهی و ساختارش می‌خندیدند حتی. اما در جهت بهتر معرفی شدن این ساز و قابلیت‌هایش تلاش‌های بسیاری شده. ما اجراهایی در خارج از کشور داشته‌ایم که در آن‌ها برای ساز سُرنا نت نویسی کرده‌ایم، در ارکستر سازهای «چوبی-بادی-برنجی» به عنوان سولیست نقش ایفا کرده و استقبال شایسته‌ای از آن صورت گرفت در حالی که هیچ انعکاس خبری و پوشش رسانه‌ای خاصی از این اجراها در کشور خودمان در این خصوص انجام نشد. چرا؟ همه‌ی هنرمندان موسیقی زحمت می‌کشند اما این تبلیغات و حمایت‌های رسانه‌ای چرا به طیف خاصی تعلق می‌گیرد و در این زمینه به مساوات برخورد نمی‌شود؟ واقعاٌ فلسفه‌ی این حمایت‌ها و رسیدگی‌های ناهمگون و نامتعادل را نمی‌دانم. این از وضع کنسرت‌ها. در خصوص آلبوم نیز داستانی دیگر در جریان است. به طور مثال در یکی از آلبوم‌ها پیش از انتشار رسمی و مجاز، تک قطعه‌ها و بخش‌هایی از آن در فضاهای مختلف دست به دست می‌چرخید و از هر که جویا می‌شدیم می‌گفت این آلبوم را روی فلش دارم، یا چند قطعه را از اینترنت دانلود کرده‌ام. بی‌شک علاقه و مهر مردم به صدا و آوازهای استاد رحمانپور آنها را مشتاق آثار ایشان می‌کند اما حداقل برای قدردانی از هنر ایشان و دیگر عوامل خلق اثر، از مجرای صحیح وارد شویم نه اینکه آنها را متضرر کنیم. صاحب اثر -با اغماض بر رقم‌های بالاتر- هزینه‌ای قریب به ۲۰ میلیون تومان را برای ساخت آلبوم متحمل می‌شود و در نهایت شاهدیم که یا به بازار نمی‌آید یا به اسف بارترین شکل در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد. این وضعیت برخورد با پیشکسوتان موسیقی مقامی ست حال سرنوشت ما جوان‌ترها چه خواهد بود؟ الله اعلم.»

 علاقه‌مندان جهت خرید اینترنتی بلیت کنسرت موسیقی لری و لکی استاد ایرج رحمانپور و گروه «راهو» می‌توانند از طریق سامانه‌ی www.iranconcert.com  اقدام نمایند.

پایان  پیام