۶ گونه درختی در تَرهان لُرستان سوختند / عزم ملی برای مهار آتشسوزیهای لرستان نیاز است.
پایگاه خبری گلونی – رضا نصیری عضو گروه کوهنوردی بلوط زاگرس که به همراه شش نفر از اعضای گروه در منطقه گَوَر سرتَرهان حضور داشت به گلونی گفت: از کوهدشت آمدهایم به منطقه. بچههای خرمآباد و کارکنان اداره برق هم هستند. با بیلچه و شاخه درختان و گاهی اره کردن آتش بلوطها را خاموش کردیم.
اینجا درختان میوه جنگلی زیاد است و متاسفانه بسیاری آسیب دیدهاند. ما چهار ساعت کوهپیمایی کردیم تا به اینجا رسیدیم. اینجا درختان مَرو یا گلابی جنگلی، اَرجِن یا بادام کوهی، گیرچ یا زلزالک وحشی، کَرَ یا انجیر کوهی و درختان قُلِن یا پستهوحشی فراوان دارد. منطقه بکر است. واقعا اگر نیرویهای مردمی نبودند آتش مهار نمیشد. دعا میکنیم دوباره شعلهور نشود. مسئولان تازه به پای کوه آمدهاند و برخی افراد هنوز در ارتفاعات تلاش میکنند.
پاپان پیام ۶ گونه درختی در تَرهان لُرستان سوختند
در مورد زاگرس بیشتر بدانید
زاگرُس رشتهکوهی است که از غرب تا جنوب غربی ایران کشیده شدهاست. این رشتهکوه از کرانههای دریاچه وان در جنوب شرقی ترکیه آغاز شده و پس از گذشتن از استانهای آذربایجان غربی، لرستان، همدان، مرکزی، اصفهان، فارس، کردستان، کرمانشاه، ایلام، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و تا استانهای کرمان، بوشهر و هرمزگان ادامه مییابد. دامنهٔ این رشتهکوه به شمال عراق نیز امتداد دارد.
در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد آثار بر جای مانده از غارنشینی در کوههای زاگرس در غرب ایران بیانگر سکونت انسان در این مناطق در دوره پارینهسنگی میانی (۳۰۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ سال پیش) است.
نام باستانی رشته کوه زاگرس کُر یا کور است: بر طبق اسطورهشناسی سومری کور (کر) اساساً نام یک کوه یا کوههایی بوده، و معمولاً به کوههای زاگرس واقع در شرق سومر اطلاق میگردیدهاست.
کور همچنین نام دیگر امپراتوری اکد است که از سه هزار سال پیش و قبل از آن بر کل نواحی زاگرس گسترده شده بود.