تیم امید همه را ناامید کرد
پایگاه خبری گلونی: ۴۰ سال از آخرینباری که فوتبال ایران در المپیک حضور داشت گذشته است. تیم فوتبال ایران تاکنون در المپیکهای ۱۹۶۴ توکیو، ۱۹۷۲ مونیخ و ۱۹۷۶ مونترال حاضر شده است.
کودک متولد سال ۱۳۵۵، حالا مرد یا زن میانسالی شده است و نیمه دوم زندگی خود را سپری میکند. البته در سال ۱۹۸۰ از مرحله گروهی بازیها صعود کردیم ولی در آن سال ایران المپیک مسکو را تحریم کرد. تیمی که در آن علی پروین و ناصر حجازی آخرین بازیهای ملی خود را در انجام دادند.
در همهی این سالهایی که به المپیک نرفتهایم، تیمهایی بودند که امیدهای فراوانی وجود داشت تا بتوانند طلسم را بشکنند. مانند تیم المپیک ۱۹۹۶ که در آن بازیکنانی مانند نیما نکیسا ، مهدویکیا، میناوند، خطیبی، پاشازاده حضور داشتند ولی این تیم هم موفق نشد.
تیم حال حاضر المپیک ایران به مربیگری محمد خاکپور با داشتن چند بازیکن ملی و بازیکنان دیگری که همگی در لیگ برتر بازیکنان اثرگذاری هستند قبل از شروع بازیها امیدهای زیادی را زنده کرد ولی در دو بازی نخست خود نشان داد مشکلات فراوانی در تمام خطوط تیمی خود دارد. حتی با وجود برد در مقابل سوریه باز هم بازی دلچسبی ارائه نداد. تیم ایران در بازی دوم خود و در مقابل قطر در کمال تعجب دو بازیکن برتر بازی گذشته خود را در میدان نداشت و کادر فنی در حالی که ۲ گل از حریف عقب بود به یاد داشتههای خود افتاد. ولی دیگر دیر شده بود و ایران با وجود جبران یکی از گلها این بازی را باخت.
این تیم در میان تنش و کشمکش مدیر و سرپرست این تیم و فدراسیون فوتبال از یک طرف و درگیریهای لفظیِ گاه و بیگاه مربیان این تیم با مربیان تیم بزرگسالان در راس آن کارلوس کیروش خود را آماده این بازیها کرد.
بدون شک اولین حرکت برای رسیدن به موفقیت در اینچنین رقابتهایی حفظ آرامش در تیم است. ولی با انتخاب محمد مایلیکهن به عنوان مدیر فنی، خود به خود حاشیه و تنش به این تیم تزریق شد. مایلیکهن در سالهای اخیر با تمامی اهالی فوتبال درگیر شده است و در یکی از این موارد تا زندان هم پیش رفت. حاجی مایلی صبح در روزنامهها بر علیه کیروش مصاحبه میکرد، ظهر در برنامه شبکه خبر با رئیس فدراسیون درگیری لفظی پیدا میکرد و شبهنگام در نود، فردوسیپور را عامل تمام مشکلات کشور میدانست.
در این دو بازی اگر از حرکات انفرادی ترابی بگذریم، تیم ایران از نظر تاکتیکی هیچ حرفی برای گفتن نداشت. این در حالی است که مدیر فنی این تیم بارها و بارها کار گروهی تیم بزرگسالان را زیر سوال برده است و ادعا کرده است وجود کیروش هیچ تاثیری برای فوتبال ملی ما نداشته است. درستی این ادعا را مربیان وطنی تیم امید میتوانستند با نشان دادن بازیهای تاکتیکی خود اثبات کنند ولی نه تنها اینگونه نیست بلکه بازی ضعیف ایران در این دو بازی بیشتر گفته موافقان کیروش و به طور کلی مربیان خارجی را به کرسی مینشاند. ضدیت با مربیان خارجی یک بیماریست که به جان مربیان عموما ناموفق داخلی افتاده است. آیا کسی میتواند منکر بازیهای درخشان پرسپولیس در لیگ برتر باشد که با برانکو پس سالیان دراز یاداور پرسپولیس دهه ۶۰ است؟
داستان قرارداد محمد خاکپور و بندهای شگفتانگیز آن هم روزهای زیادی را از این تیم گرفت. قهر و آشتی این مربی که در موارد زیادی هم به حق بود، وقفههای زیادی در آمادهسازی این تیم انداخت.
انتخابها در کادر فنی هم مشکلات فراوانی دارد. در حضور مایلیکهن، این تیم مجتبی تقوی را به عنوان مشاور فنی دارد که تا حالا وظیفه آن برای کسی مشخص نشده است. کمک مربیان خاکپور هم جای بحث فراوانی دارند. هادی طباطبایی و عزیزیان به علت نداشتن سابقه آنچنانی در این سطح به نظر نمیرسد بتوانند در مواقع حساس کمک زیادی به سرمربی تیم بکنند.
وقتی تمام فکر مسئولان تیم امید و فدراسیوننشینها درگیر مصاحبه در مورد مبلغ و زمان قرار کیروش است و به جای پرداختن به مشکلات فنی و تامین امکانات مناسب برای تیم امید به فکر فراری دادن کمک مربیان تیم بزرگسالان هستند، نتایج ضعیف به دست آمده، کسی را غافلگیر نمیکند.
فدراسیون فوتبال میتوانست در مراحل آمادگی این تیم با ایجاد هماهنگی بین مربیان تیم المپیک و بزرگسالان کمک زیادی به این تیم بکند. داشتن مربی باتجربهای مثل کیروش آرزوی هر تیمیست ولی با بیخیالی و ندانمکاری فدراسیون فوتبال و لجبازی کادر فنی المپیک و مربیان تیم بزرگسالان که در بروز این قضایا آنها هم مقصر بودند این فرصت بینظیر از کف رفت.
در بازی با قطر اگر داور کمتر با ما مهربان بود و اگر بعد از گل دوم حریف، تیم قطر عطش خود برای گل زدن را از دست نمیداد حالا فاجعه بزرگی رخ داده بود که سرشکستگی غیر قابل جبرانی برای فوتبال ما در پی داشت.
یک عمر از نرفتن ما به المپیک میگذرد. باید نشست و در ادامه بازیها امیدوار بود که معجزهای رخ بدهد و شاید تیم ملی امید متحول شود و این تحول پایانی باشد بر ۴ دهه ناکامی. آن طفل متولد ۱۳۵۵ نباید آرزو دیدن تیم فوتبال ایران در المپیک را به گور ببرد.
پایان پیام
گزارشگر: محمد پورخداداد
کد خبر : 12081 ساعت خبر : 0:13 ق.ظ