میراث لرستان پول ندارد یا حال ندارد؟
ترمیم و مرمت میراث فرهنگی خرم‌آباد مدت‌هاست که به دست فراموشی سپرده شده است. برخی از این آثار باستانی سالیان دراز است که بدون کوچکترین رسیدگی به حال خود رها شده‌اند. شهرهایی مانند خرم‌آباد که از صنایع و بنگاه‌های کسب درآمد بی بهره است، برای توسعه و درآمدزایی می‌توانند با تکیه بر گردشگری تا حدودی این خلا را پوشش دهند.
پایگاه خبری گلونی: به نظر می‌رسد متولیان میراث فرهنگی انگیزه‌ای برای حل مشکلات میراث فرهنگی ندارند. همواره کمبود هزینه و بودجه بهانه‌ای برای شانه خالی کردن از مسئولیت سازمان میراث فرهنگی بوده است. ولی آیا ساخت و یا تعمیر تابلوهای معرفی کنار هر یک از آثار باستانی هم بودجه زیادی طلب می‌کند؟
نمونه آن مقبره جمال‌الدین خِضر اتابک لرستانی است که به شماره ۳۷۶۱ جزو آثار ملی ثبت شده است. این اثر تاریخی که نام قبرستان اصلی شهر یعنى خضر هم از آن گرفته شده است در میان قبرها و سایه‌بان‌هایی محصور شده است و گاهی جایگاهی برای معتادها و بی‌خانمان‌ها می‌شود. میراث نه فقط برای این معضلات مقبره کاری نکرده است حتی تابلوی قدیمی و زنگ‌زده‌ای که این اثر را معرفی کرده است را هم عوض نمی‌کند.
یکی دیگر از آثار باستانی که به فراموشی سپرده شده است پل گَپ (صفوی) می‌باشد. بعد از آتش‌سوزی چند سال قبل، سازمان میراث فرهنگی حتی زحمت پاک کردن سیاهی‌های روی این پل تاریخی را به خود نداده است. چشمه‌طاق‌های ابتدایی این پل که سال‌هاس به صورت مخروبه برجای مانده است.
بیشتر به یک تابلوی تبلیغات شهرداری می‌ماند
سردر ۸۶ ساله وزارت طرق و شوارع در مرکز شهر خرم‌آباد و در حریم قلعه فلک‌الافلاک هم وضعیت نابسامانی دارد. بر روی این سردر به حدی تابلو و بنر نصب شده است که بیشتر به یک تابلوی تبلیغات شهرداری می‌ماند تا اثری تاریخی و یا میراثی فرهنگی.
در حدود یک‌سال ازشروع مرمت چشمه‌طاق انتهایی طاق پیل می‌گذرد و همچنان کار بر روی آن به اتمام نرسیده است. مرمت و بازسازی یک اثر تاریخی باید متناسب با سازه گذشته آن صورت گیرد تا علاوه بر تامین استحکام و ماندگاری، حس تاریخی و قدیمی بودن را به بیننده منتقل کند ولی مرمت کنندگان تمام سطح سازه گذشته را در زیر سنگ و ملات جدید پنهان کرده‌اند و دیگر چیزی از بنای گذشته پیدا نیست. مرمت این پل ۱۵۰۰ ساله به‌وسیله چند بنای ساده و کارگران غیرحرفه‌ای و به اصطلاح میدانی در حال انجام است که بدون حضور ناظران و کارشناسان مقیمِ اداره کل میراث فرهنگی عملیات اجرای آن را ادامه می‌دهند.
تخریب ندامتگاه
متاسفانه نمونه‌های این چنینی بسیار زیاد است. ضلع جنوبی پای تپه قلعه فلاک‌الافلاک یعنی محل عبور شهروندان و مسافرین به سمت قلعه وضعیت اسفناکی دارد و هنوز بعد از چندین سال که از تخریب ندامتگاه می‌گذرد، مخروبه آن به جای مانده است و چشمان کارشناسان سازمان میراث فرهنگی آن‌را نمی‌بیند. پارک مفرغ هم که میراثی از دوران شهرداری مهندس نصیری است و زحمات زیادی برای آن کشیده شده است، هیج تابلو راهنما و یا معرفی برای مفرغ لرستان ندارد و بازدیدکننده این مجسمه‌ها هیچ اطلاعاتی از آنها نمی‌تواند کسب کند.
به هر حال از سازمانی که تغییر مدیران آن فصلی شده است نباید انتظار فراوانی داشت ولی مطمئنا تمیز کردن و و نظافت محوطه‌ها و آثار باستانی و همچنین نصب یک تابلو مناسب برای هر یک از این آثار انتظار زیادی نیست!
پایان پیام
گزارش‌گر: محمد پورخداداد
عکس‌ها از : محمد پورخداداد – ولی‌الله میراسماعیلی
کد خبر : 11572 ساعت خبر : 10:20 ب.ظ