پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: به نظر می‌رسد آگاهی‌بخشی به مردم و به صدر خبرها آمدن مشکلات زیست محیطی، تاثیر خود را در رفع معضلات محیط زیست گذاشته است. هرچند که این تغییرات با سرعتی کم دنبال شود. هیچ‌گاه تغییر فکر و دل‌کندن از عادت‌های زشت دیرینه، یک‌شبه و آنی انجام نمی‌شود و برای ساختارشکنی و تعیین روش جدید در زندگی افراد، باید صبر پیشه کرد. خوشبختانه نشانه‌های خوبی در تغییر نگرش مردم نسبت به موضوع محیط زیست دیده می‌شود.
تصویر کارمندان یک بانک در حال کاشتن چند نهال در پیاده‌رو مقابل آن، بیشتر به تخیل شبیه است. یا درختکاری چند هم محله در روز درختکاری و سرخوشی ناشی از این کار محیط زیستی در این افراد، رویا به نظر برسد. ولی این اتفاق‌ها در واقعیت روی داده است.
دیگر دغدغه محیط زیست مختص به گروه‌های چند نفره طبیعت‌گرد نیست. اقشار مختلف نسبت به این موضوع حساسیت نشان می‌دهند. عادت‌های مخرب بسیار کمتر شده است. بریدن شاخ و برگ درختان هنگام رفتم به طبیعت، روشن کردن آتش و رها کردن آن و نمونه‌هایی از این قبیل بسیار کم شده است. در لرستان چوپانی برای نکشتن یک پلنگ حاضر است تمام سرمایه‌ی خود که چند گوسفند است را دست بدهد. حتی بخشیدن چند محیط‌بان محکوم به اعدام را هم می‌شود در کنار این اتفاقات خوشحال‌کننده گذاشت.
نباید انتظار داشت در طی چند سال همه مشکلات حل شود.
همان‌طور که گفته شد تغییرات در رفتار افراد به کندی صورت می‌گیرد و نباید انتظار داشت در طی چند سال همه مشکلات حل شود.
با تغییر قوانین کهنه و وضع قوانین پیش‌گیرانه به‌وسیله سازمان محیط زیست و نهادهای مرتبط، اوضاع قاچاق و صید حیوانات بهتر شده است. مانند گذشته کامیون‌های پر از ذغال در شهر تردد نمی‌کنند و جلوی فروش ذغال گرفته شده است. کسانی هم که در این زمینه فعالیت غیرقانونی می‌‌کنند همیشه ترس از برخورد قانونی را با خود دارند.
با نزدیک شدن به نوروز و فروش حیوانات (به قول فروشندگان) تزئینی رونق گذشته را ندارد. تا اینجا فروش هیچ لاک‌پشت و سمندر لرستانی دیده نشده است. هرچند که هنوز فروش گسترده جوجه چند روزه پرندگان اهلی مانند اردک و غاز و… وجود دارد که متاسفانه بیشتر این جوجه‌ها بعد از چند روز می‌میرند.
البته هنوز مشکلات و معضلات زیادی وجود دارد که وضعیت محیط زیست را بحرانی کرده است ولی هدف از این نوشته این بود که نالیدن و ناامیدی دردی را دوا نمی‌‌کند و می‌شود با آگاهی دادن و وارد کردن مستقیم مردم در مشکلات طبیعت نتایج خوبی گرفت.
پایان پیام
