منوچهر ستوده جغرافی‌دان، پژوهشگر ادبی و از مفاخر ملی ایران، پس از یک دوره بیماری ناشی از عفونت ریه، دیشب در ۱۰۳ سالگی در چالوس درگذشت.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، زنده‌یاد منوچهر ستوده دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران بود و سال‌ها در ایران و خارج از کشور در حوزه‌های ادبیات، فرهنگ، تاریخ و جغرافیا مطالعه و تحقیق کرده بود و از وی ۵۲ جلد کتاب و ۲۸۶ مقاله به‌جا مانده است.
پیکر استاد ستوده روز یکشنبه (۲۲ فروردین) از محل بیمارستان طالقانی در چالوس به سمت قبرستان تازه‌آباد سلمان شهر تشییع می‌شود.
مراسم یادبود منوچهر ستوده روز چهارشنبه (۲۵ فروردین) ساعت ۱۶ تا ۱۹ در کانون زبان فارسی برگزار می‌شود.
پایان پیام
منوچهر ستوده
منوچهر ستوده (۲۸ تیر ۱۲۹۲ تهران – ۲۰ فروردین ۱۳۹۵ چالوس) ایران‌شناس، جغرافی‌دان تاریخی، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی بود.
از او حدود ۶۰ جلد کتاب و نزدیک به ۳۰۰ مقاله به‌جا مانده‌است. او نخستین ایرانی است که اولین فرهنگ گویشی را به چاپ رسانید.
منوچهر ستوده در تاریخ ۲۸ تیر ۱۲۹۲ در محله عودلاجان تهران متولد شد. پدرش خلیل نام داشت و در بازارچه سرچشمه، کوچ صدیق‌الدوله از بخش عودلاجان از محله‌های قدیم تهران زندگی می‌کردند. خانواده‌اش اصالتاً اهل مازندران بودند. پدربزرگ او آقا شیخ موسی از یاسل نور که منطقه‌ای ییلاقی و کوهستانی است با پسرعموهایش به تهران آمد. مادرش اهل تفرش بود. منوچهر ستوده از بستگان غلامحسین صدیقی (پسرعموی پدر) است. به گفته او، پدرش در زمان گرفتن شناسنامه در دوران رضاشاه، نام صدیقی را به ستوده تغییر داد.
هشتادوسومین شب از شب‌های مجله بخارا در تالار باستانی پاریزی دانشکده ادبیات با عنوان شب منوچهر ستوده برگزار شد و هوشنگ دولت‌آبادی و عبدالرحمان عمادی دربارهٔ زندگی و آثار منوچهر ستوده سخنرانی کردند.
سال ۱۳۹۲ به مناسبت صد سالگی او دوستدارانش در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بزرگداشت او را برگزار کردند. تمبری هم برای قدردانی از پژوهش‌های او منتشر شده‌است.
به مناسبت تولد صدسالگی منوچهر ستوده برنامه‌های خاصی تدارک دیده شد، من‌جمله مراسم رکاب زنی از آستارا تا گرگان و همچنین کاشت درخت در طول این مسیر.
