اقلیم آینده: داغ‌تر، خشک‌تر، نمناک‌تر
سازمان جهانی هواشناسی با انتخاب شعار «اقلیم آینده: داغ‌تر، خشک‌تر، نمناک‌تر» برای سال ۲۰۱۶ میلادی، از دولت‌ها خواست با تحقیق و سرمایه‌گذاری بیشتر در توسعه فناوری‌های کم کربن به‌ویژه در بخش انرژی به تحقق این شعار کمک کنند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، دمای کره زمین در سال‌های گذشته افزایش چشم‌گیری داشته است. سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ گرم‌ترین سال‌ها بود. سال ۲۰۱۵ با وقوع پدیده شدید ال‌نینو، گرم‌ترین سال از آغاز دیدبانی‌های پیشرفته در اواخر سده ۱۸۰۰ تا به حال ثبت شد.
گازهای گلخانه‌ای در جو در سال ۲۰۱۵ به بالاترین میزان خود رسید. دی اکسید کربن در فصل بهار نیمکره شمالی از مرز ppm 400 گذشت (این میزان پیش از صنعتی شدن ppm 280 بود) و انتظار می‌رود غلظت میانگین جهانی آن برای سال ۲۰۱۶ از این بالاتر رود.
انتشار گازهای گلخانه‌ای در گذشته باعث گرمایش بیشتر زمین شده است. دی اکسید کربن تا چندین قرن در جو زمین باقی می‌ماند و اقیانوس‌ها نیز بیش از ۹۰ درصد انرژی گرمایی اضافی انباشته شده در سامانه اقلیمی را در خود ذخیره می‌کنند. بدین ترتیب دما و تراز سطح آب دریاها رو به افزایش خواهد گذاشت. در حقیقت میزان گرمای موجود در اقیانوس‌ها هم اکنون به بالاترین حد خود رسیده است.
پارسال میانگین دمای هوای سطح زمین رکوردهای پیشین را شکست و افزایش تقریبی یک درجه سلسیوس نسبت به دوره پیش از صنعتی شدن را به ثبت رساند.
اقلیم آینده: داغ‌تر، خشک‌تر، نمناک‌تر
این مقدار در حال حاضر کمی بیش از نصف سقف توافق شده در معاهده پاریس است. در این معاهده که چندی پیش به تأیید بسیاری از کشورها رسید، سقف افزایش دمای میانگین جهانی کمتر از ۲ درجه سلسیوس نسبت به دوره پیش از صنعتی شدن تعیین شد و همه تلاش‌ها بر این استوار است که افزایش دما را تا سطح ۱/۵ درجه سلسیوس محدود کنند.
به عنوان بخشی از روند گرمایش جهانی زمین، بسیاری از کشورها مقادیر بی‌سابقه‌ای از بیشینه دمای روز و کمینه دمای شب و همچنین امواج گرمایی شدیدتری را گزارش می‌کنند.
در بخش‌هایی از جهان خشکسالی‌های شدید دیده می‌شود و به طور همزمان و در یک دوره مشخص، شمار رخداد بارش‌های سنگین افزایش می‌یابد.
تغییر اقلیم یک چالش اساسی برای بشر ایجاد کرده و از این رو، تا سال ۲۰۳۰ میلادی در دستور کار اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد قرار گرفته است.
پایان پیام
